هواگرد بازدارنده

هواگرد بازدارنده ( به انگلیسی: interdictor ) نوعی هواگرد تهاجمی یا بمب افکن تاکتیکی است که در پشت خطوط دشمن عمل می کند و وظیفه دارد تا اهداف نظامی دشمن را به ویژه آنهایی که شامل لجستیک هستند، بازدارد. بازدارندگی از رسیدن نیروها و تدارکات دشمن به جبهه جلوگیری می کند یا آن را به تأخیر می اندازد. این اصطلاح ممکن است دیگر استفاده نشود. [ نیازمند منبع] جنگنده ضربتی مفهومی نزدیک به آن است، [ نیازمند منبع] اما تأکید بیشتری بر قابلیت های رزم هوابه هوا شبیه یک جنگنده چند منظوره دارد. نسخه های بزرگتر یا سنگین تر با مأموریت مشابه هواگرد بازدارنده معمولاً به عنوان «نفوذگر» نامیده می شوند. [ نیازمند منبع]
در دوران پس از جنگ، نیروی هوایی بریتانیا انواعی از بمب افکن های جت انگلیش الکتریک کانبرای خود را معرفی کرد، زیرا این هواپیماها از نقش بمباران راهبردی مستقل شدند و با بمب افکن های جدید «وی» جایگزین شدند. با افزایش تمایل به یک هواپیمای مدرن تر برای این نقش، توسعه BAC TSR - 2 ( از طرح «حمله تاکتیکی و شناسایی، ماخ ۲» ) آغاز شد، اما این برنامه بعداً لغو شد. آمریکا توسعه یک هواپیمای مشابه را در همان زمان آغاز کرد که به نام اف - ۱۱۱ آردوارک ظاهر شد. شکست TSR - 2 و تمایل سایر کشورهای اروپایی برای طراحی مشابه، منجر به برنامه هواگرد رزمی چند منظوره ( MRCA ) شد، اگرچه یک محصول اروگایی با برد کوتاهتر بود، اما به عنوان پاناویا تورنادو بازدارنده/ضربتی عملی شد. سوخو - ۲۴ نیز شوروی در اوایل دهه ۱۹۷۰ ظهور کرد.
به منظور عبور ایمن از یک خط مقدم به شدت دفاعی، هواگردهای بازدارنده در ارتفاعات بسیار پایین پرواز می کنند ( در برخی موارد مجبور هستند همسطح خطوط برق پرواز کنند ) تا از پوشش زمین برای محافظت از خود در برابر سلاح های هدایت شونده راداری دشمن استفاده کنند. پرواز در ارتفاع پایین همچنین نیاز به مصرف سوخت بسیار بیشتری دارد و بنابراین هواپیماهای بازدارنده عموماً بزرگتر هستند. [ نیازمند منبع]
• نورث امریکن ای - ۵ ویجلانت
• جنرال داینامیکس اف - ۱۱۱ آردوارک
• BAC TSR - 2 - متوقف شد
• پاناویا تورنادو
• سوخو - ۲۴
• انگلیش الکتریک کانبرا