هواوپونوپونو یا هواپونوپونو ( به انگلیسی: Ho’oponopono ) روش پاکسازی درونی مبتنی بر بخشش، عشق و دگرگونی میباشد که متعلق به بومیان هاوایی است. کلمهٔ هواوپونوپونو به معنی درست کردن اشتباه است. بومیان هاوایی بر این باور بودند که اشتباهات از افکار آلوده شده با خاطرات تلخ گذشته نشات میگیرند. روش هواوپونوپونو فرایندی است که ضمن به عهده گرفتن مسئولیت اتفاقات زندگی، انرژی نادرست ناشی از خاطرات و اشتباهات که باعث انسداد، عدم تعادل و بیماری می گردد را پاک و آزاد میکند.
هواپونوپونو به چند طریق قابل انجام است. در هواوپونوپونوی سنتی برای رفع اختلافات خانوادگی و با حضور رهبر ارشد اجرا می شود. در این روش، همهٔ کسانی که به نحوی با مشکل مورد نظر در ارتباط هستند در خلسه حضور پیدا کرده و به صورت دایره وار دور هم می نشینند. فرایند حل مسئله با مناجات شروع می شود. بحث و گفتگو در مورد مسئله تا وقتی ادامه می یابد که افراد به صلح و آرامش برسند. با طلب بخشش و ابراز عشق، مسئله بین افراد حل می شود و جلسه با مناجات خاتمه می یابد.
در سال ۱۹۷۶، مورنا سیمئونا که یک کاهونا ( رهبر روحانی و محرم اسرار ) بود روش هواوپونوپونو را به روز کرد. او بر این باور بود که همه چیز در درون افراد اتفاق می افتد؛ بنابراین، فرایند حل مسئله هواوپونوپونو را از حالت گروهی به حالت فردی و درونی تبدیل کرد. مورنا معتقد بود که هر آنچه افراد در زندگی خود تجربه می کنند اثرات اعمال خودشان است بدین طریق هواپونوپونو وارد مرحلهٔ جدیدی به نام هواپونوپونوی مدرن شد.
هواوپونوپونوی مدرن می گوید، اتفاقاتی که ما در زندگی خود تجربه می کنیم اعم از افرادی که با آنها برخورد می کنیم، احساساتی که به ما دست می دهد و وقایعی که پش رویمان قرار می گیرند، همه و همه ناشی از افکار، باورها، خاطرات و انرژی های درونی ما هستند که آگاهانه یا ناآگاهانه به عمق وجودمان رسوخ کرده و در ذهن یا ضمیر ناخودآگاهمان جای گرفته اند. در هواوپونوپونو، چهار عبارت متاسفم، لطفاً مرا ببخش، متشکرم، دوستت دارم راه رهایی از این خاطرات و انرژی های ناخواسته که از وجود آنها بی خبر هستیم را برایمان فراهم می کند. برای پاک کردن این افکار و خاطرات و دست یابی به لحظهٔ حال و بدون خاطره، این عبارت ها را خطاب به خداوند، ضمیر ناخودآگاه یا کودک درون خود می گوییم. در هواوپونوپونوی مدرن، هیچ چیزی جز خودمان وجود ندارد و هیچ کسی جز خودمان نیاز به پاک شدن و رهایی ندارد. برای حل مسئله، باید به درون خودمان رجوع کنیم نه شخص یا چیز دیگری. مشکل هر چیزی که باشد و توسط هر کسی یا چیزی که ایجاد شده باشد، تنها نقطه ای که باید به آن رجوع کنیم تا مسئله برطرف شود، درون خودمان است. فرایند مبتنی بر ابراز تاسف، طلب بخشش، سپاسگزاری و عشق ورزی ما را از تمامی خاطرات گذشته رها کرده و به حضور در لحظهٔ بدون خاطره، یاری مان می کند. منظور از این عبارت ها این است که:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهواپونوپونو به چند طریق قابل انجام است. در هواوپونوپونوی سنتی برای رفع اختلافات خانوادگی و با حضور رهبر ارشد اجرا می شود. در این روش، همهٔ کسانی که به نحوی با مشکل مورد نظر در ارتباط هستند در خلسه حضور پیدا کرده و به صورت دایره وار دور هم می نشینند. فرایند حل مسئله با مناجات شروع می شود. بحث و گفتگو در مورد مسئله تا وقتی ادامه می یابد که افراد به صلح و آرامش برسند. با طلب بخشش و ابراز عشق، مسئله بین افراد حل می شود و جلسه با مناجات خاتمه می یابد.
در سال ۱۹۷۶، مورنا سیمئونا که یک کاهونا ( رهبر روحانی و محرم اسرار ) بود روش هواوپونوپونو را به روز کرد. او بر این باور بود که همه چیز در درون افراد اتفاق می افتد؛ بنابراین، فرایند حل مسئله هواوپونوپونو را از حالت گروهی به حالت فردی و درونی تبدیل کرد. مورنا معتقد بود که هر آنچه افراد در زندگی خود تجربه می کنند اثرات اعمال خودشان است بدین طریق هواپونوپونو وارد مرحلهٔ جدیدی به نام هواپونوپونوی مدرن شد.
هواوپونوپونوی مدرن می گوید، اتفاقاتی که ما در زندگی خود تجربه می کنیم اعم از افرادی که با آنها برخورد می کنیم، احساساتی که به ما دست می دهد و وقایعی که پش رویمان قرار می گیرند، همه و همه ناشی از افکار، باورها، خاطرات و انرژی های درونی ما هستند که آگاهانه یا ناآگاهانه به عمق وجودمان رسوخ کرده و در ذهن یا ضمیر ناخودآگاهمان جای گرفته اند. در هواوپونوپونو، چهار عبارت متاسفم، لطفاً مرا ببخش، متشکرم، دوستت دارم راه رهایی از این خاطرات و انرژی های ناخواسته که از وجود آنها بی خبر هستیم را برایمان فراهم می کند. برای پاک کردن این افکار و خاطرات و دست یابی به لحظهٔ حال و بدون خاطره، این عبارت ها را خطاب به خداوند، ضمیر ناخودآگاه یا کودک درون خود می گوییم. در هواوپونوپونوی مدرن، هیچ چیزی جز خودمان وجود ندارد و هیچ کسی جز خودمان نیاز به پاک شدن و رهایی ندارد. برای حل مسئله، باید به درون خودمان رجوع کنیم نه شخص یا چیز دیگری. مشکل هر چیزی که باشد و توسط هر کسی یا چیزی که ایجاد شده باشد، تنها نقطه ای که باید به آن رجوع کنیم تا مسئله برطرف شود، درون خودمان است. فرایند مبتنی بر ابراز تاسف، طلب بخشش، سپاسگزاری و عشق ورزی ما را از تمامی خاطرات گذشته رها کرده و به حضور در لحظهٔ بدون خاطره، یاری مان می کند. منظور از این عبارت ها این است که:
wiki: هواپونوپونو