هواهی

لغت نامه دهخدا

هواهی. [هََ ] ( ع اِ ) سخن باطل و لغو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || نوعی رفتن. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سخن باطل و لغو نوعی رفتن

پیشنهاد کاربران

بپرس