بسا که تو به ره اندر زبهر دانگی سیم
شکست خواهی خوردن ز پشه و ز هوام.
فرخی.
جرم زمین تا قرار یافت ز عدلت بس نفس شکر کز هوام برآمد.
خاقانی.
اندرافتادند درهم ز ازدحام همچو اندر دوغ گندیده هوام.
مولوی.
هوام. [ هَُ ] ( ع اِمص ) تشنگی سخت. || نوعی از جنون و عشق. ( منتهی الارب ).
هوام. [ هََ وْ وا] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).