هواساز ( به انگلیسی: Air Handling Unit ) ( به طور اختصاری AHU ) دستگاهی برای تأمین هوای مطبوع و سالم با دستیابی به دما و رطوبت مناسب است. هواساز یکی از اصلی ترین دستگاه های تهویه مطبوع است که در مسیر چیلر و بویلر با کانال هوا قرار می گیرد. هواسازها در صنایع مختلف نیز برای تولید هوای مورد نیاز با درجه و رطوبت مورد نظر به کار برده می شوند. یکی از سازمان های بازرسی و ارائه استاندارد مطابقت هواساز، موسسه یوروونت می باشد.
یک هواساز از اجزا و قسمت های زیر تشکیل شده است:
فن یا هواکش، به عنوان یکی از اجزای مهم هواساز جهت جابجایی و جریان هوا در سیستم به کار می رود. بسته به نوع هواساز، امکان تعبیهٔ فن و هواکش های مختلفی از جمله محوری، سانتریفوژ، فولی و… وجود دارد. فن پلاگ نیز در اکثر هواسازهای هایژنیک مورد استفاده قرار می گیرد.
در دستگاه های هواساز از چندین لایه فیلتر استفاده می شود که عملکرد آن ها به صورت زیر است:
برای تصفیهٔ ذرات درشت تر از فیلترهای فلزی که قابلیت شستشو دارند استفاده می شود. در مراحل بعدی نیز بعد از فیلتر فلزی از فیلترهای کیسه ای و سپس از فیلترهای هپا و اولپا که از جنس بوروسیلیکات و به ترتیب دارای قدرت جذب ذرات تا ۳/. میکرون و ۱۲/۰ میکرون هستند استفاده می شود.
معمولاً به منظور تمیز نگه داشتن تمام اجزای پایین دست، فیلترها به عنوان اولین مرحله در هواساز نصب می گردند. با توجه به درجه تصفیه مورد نیاز، فیلترها در دو یا چند ردیف پشت سر هم قرار می گیرند به طوری که فیلتر درشت صفحه ای جلوی فیلتر ریز کیسه ای قرار می گیرد و پس از فیلتر کیسه ای نیز فیلترهای هپا و اولپا نصب می شوند. از آنجایی که نگه داری و تعویض فیلتر فلزی صفحه ای ارزان تر است، از فیلترهای گرانترِ کیسه ای محافظت می کند. [ ۱]
بسته به نوع کاربرد و موقعیت جغرافیایی، ممکن است هواساز به منظور تغییر دما و رطوبت هوا نیاز به تأمین حرارت، سرما یا هر دو داشته باشد. این فرایند توسط کویل های مبدل گرمایی که در مسیر جریان هوا قرار گرفته اند، انجام می شود.
اگر رطوبت گیری لازم باشد، با سردسازی هوا به منظور رسیدن به نقطه شبنم و چگالش مایع، کویل سرمایشی به کار برده می شود. کویل گرمایشی که بعد از کویل سرمایشی قرار گرفته است ( و به عنوان کویل گرمایش مجدد شناخته می شود ) ، هوا را تا دمای مورد نیاز گرم می نماید. این فرایند باعث کاهش میزان رطوبت هوای تهویه شده می گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک هواساز از اجزا و قسمت های زیر تشکیل شده است:
فن یا هواکش، به عنوان یکی از اجزای مهم هواساز جهت جابجایی و جریان هوا در سیستم به کار می رود. بسته به نوع هواساز، امکان تعبیهٔ فن و هواکش های مختلفی از جمله محوری، سانتریفوژ، فولی و… وجود دارد. فن پلاگ نیز در اکثر هواسازهای هایژنیک مورد استفاده قرار می گیرد.
در دستگاه های هواساز از چندین لایه فیلتر استفاده می شود که عملکرد آن ها به صورت زیر است:
برای تصفیهٔ ذرات درشت تر از فیلترهای فلزی که قابلیت شستشو دارند استفاده می شود. در مراحل بعدی نیز بعد از فیلتر فلزی از فیلترهای کیسه ای و سپس از فیلترهای هپا و اولپا که از جنس بوروسیلیکات و به ترتیب دارای قدرت جذب ذرات تا ۳/. میکرون و ۱۲/۰ میکرون هستند استفاده می شود.
معمولاً به منظور تمیز نگه داشتن تمام اجزای پایین دست، فیلترها به عنوان اولین مرحله در هواساز نصب می گردند. با توجه به درجه تصفیه مورد نیاز، فیلترها در دو یا چند ردیف پشت سر هم قرار می گیرند به طوری که فیلتر درشت صفحه ای جلوی فیلتر ریز کیسه ای قرار می گیرد و پس از فیلتر کیسه ای نیز فیلترهای هپا و اولپا نصب می شوند. از آنجایی که نگه داری و تعویض فیلتر فلزی صفحه ای ارزان تر است، از فیلترهای گرانترِ کیسه ای محافظت می کند. [ ۱]
بسته به نوع کاربرد و موقعیت جغرافیایی، ممکن است هواساز به منظور تغییر دما و رطوبت هوا نیاز به تأمین حرارت، سرما یا هر دو داشته باشد. این فرایند توسط کویل های مبدل گرمایی که در مسیر جریان هوا قرار گرفته اند، انجام می شود.
اگر رطوبت گیری لازم باشد، با سردسازی هوا به منظور رسیدن به نقطه شبنم و چگالش مایع، کویل سرمایشی به کار برده می شود. کویل گرمایشی که بعد از کویل سرمایشی قرار گرفته است ( و به عنوان کویل گرمایش مجدد شناخته می شود ) ، هوا را تا دمای مورد نیاز گرم می نماید. این فرایند باعث کاهش میزان رطوبت هوای تهویه شده می گردد.
wiki: هواساز