(HowardZinn (۱۹۲۲ - ۲۰۱۰
هوارد زین در سنین جوانی
هوارد زین در سال های پایانی حیاتش
تاریخ نگار، نمایشنامه نویس و متفکر سوسیالیست. رئیس دپارتمان تاریخ و علوم اجتماعی در کالج اسپلمن بود و همچنین در دانشگاه بوستون، علوم سیاسی تدریس می کرد. زین بیش از بیست کتاب نوشت که در میان آن ها، تاریخ مردمی ایالات متحده آمریکا به عنوان اثری بسیار شاخص و مرجع مطرح شد و به فروشی جهانی رسید.
زین در بروکلین نیویورک از خانواده ای یهودی و مهاجر متولد شد. پدر و مادرش هر دو در یک کارخانه کارگری می کردند و تحصیلاتی محدود داشتند، با این حال به تحصیل فرزندانشان اهمیت می دادند. زین در نوجوانی به واسطه ی دعوت کمونیست های نوجوان هم محلی اش، با این حزب آشنا شد و چند باری همراه آن ها در تظاهرات اعتراضی در میدان تایمز شرکت کرد. همچنین در دوران دبیرستان، در دوره ی نویسندگی خلاق شرکت کرد. بعد از فارغ التحصیلی، در هجده سالگی به عنوان کارگر صنایع دریایی و کشتی سازی مشغول شد. شرایط سخت کار و عدم امنیت شغلی، زین و بعضی از همکارانش را به فکر تأسیس یک اتحادیه انداخت. با راه افتادن این اتحادیه، زین به عنوان نفر اصلی هماهنگ کننده کار را در دست گرفت و جلساتی هفتگی را با محوریت افزایش قدرت چانه زنی کارگران و احقاق حقوق آن ها برگزار کرد که در عقاید سیاسی آینده ی وی، نقشی شگرف داشت.
با شروع جنگ جهانی دوم، زین با انگیزه ی مبارزه با فاشیسم به ارتش آمریکا پیوست و به عنوان خلبان بمب انداز در بمباران چکسلواکی، مجارستان و برلین شخصاً نقش داشت. این تجربه، در شکل گیری عقاید ضد جنگ او در آینده عمیقاً تأثیر گذاشت.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، زین با استفاده از تسهیلاتی که برای کهنه سربازان در نظر گرفته شده بود، به دانشگاه نیویورک رفت و پس از تحصیل کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. همچنین در سال 1961 به عنوان محقق پسا دکترا در رشته ی مطالعات آسیای شرقی در دانشگاه هاروارد به پژوهش پرداخت.
زین از 1956 تا 1963 استاد تاریخ کالج اسپلمن بود و همچنین، به عنوان استاد میهمان در دانشگاه پاریس و دانشگاه بولونیا تدریس کرد. بعد از اخراج از کالج اسپلمن به دلیل آن چه رئیس دانشگاه، رادیکال کردن دانشجویان خوانده بود، به دانشگاه بوستون رفت. کلاس های او در بوستون محبوبیت فوق العاده ای داشت و زین به مدت 24 سال در این دانشگاه به تدریس پرداخت و در نهایت در سال 1988 بازنشسته شد. در طول این سال های تدریس، زین به این نتیجه رسیده بود که کتاب های تاریخ عمدتاً از زاویه دیدی محدود نوشته شده اند و جای خالی آثاری با منظر دید متفاوت عمیقاً احساس می شود. همین دغدغه موجب شد تا زین کتابی در مورد تاریخ آمریکا بنویسد و به جای روش مرسوم، عمده ی تمرکز خود در روایت تاریخ را بر طبقه ی کارگر و قشر متوسط قرار دهد. این اثر به تلاش و مقاومت سرخپوستان در برابر اروپاییان، بردگان علیه صنعت برده داری، کارگران در برابر سرمایه داران، زن ها علیه نظام مردسالارانه و همچنین رنگین پوست ها علیه تبعیض نژادی می پردازد. از اولین دور انتشار تا به امروز، این کتاب در بسیاری از دانشگاه ها به منبعی جایگزین برای منابع تاریخی مرسوم تبدیل شده و هر سال بیش از صد هزار نسخه از آن به فروش می رسد.
زین در یک مصاحبه خود را تا حدودی آنارشیست، تا حدودی سویالیست و شاید یک سوسیال دموکرات معرفی کرده بود. او در سال 2010 در حالی که در استخر یک هتل مشغول شنا بود، با ایست قلبی درگذشت.
هوارد زین در سنین جوانی
هوارد زین در سال های پایانی حیاتش
تاریخ نگار، نمایشنامه نویس و متفکر سوسیالیست. رئیس دپارتمان تاریخ و علوم اجتماعی در کالج اسپلمن بود و همچنین در دانشگاه بوستون، علوم سیاسی تدریس می کرد. زین بیش از بیست کتاب نوشت که در میان آن ها، تاریخ مردمی ایالات متحده آمریکا به عنوان اثری بسیار شاخص و مرجع مطرح شد و به فروشی جهانی رسید.
زین در بروکلین نیویورک از خانواده ای یهودی و مهاجر متولد شد. پدر و مادرش هر دو در یک کارخانه کارگری می کردند و تحصیلاتی محدود داشتند، با این حال به تحصیل فرزندانشان اهمیت می دادند. زین در نوجوانی به واسطه ی دعوت کمونیست های نوجوان هم محلی اش، با این حزب آشنا شد و چند باری همراه آن ها در تظاهرات اعتراضی در میدان تایمز شرکت کرد. همچنین در دوران دبیرستان، در دوره ی نویسندگی خلاق شرکت کرد. بعد از فارغ التحصیلی، در هجده سالگی به عنوان کارگر صنایع دریایی و کشتی سازی مشغول شد. شرایط سخت کار و عدم امنیت شغلی، زین و بعضی از همکارانش را به فکر تأسیس یک اتحادیه انداخت. با راه افتادن این اتحادیه، زین به عنوان نفر اصلی هماهنگ کننده کار را در دست گرفت و جلساتی هفتگی را با محوریت افزایش قدرت چانه زنی کارگران و احقاق حقوق آن ها برگزار کرد که در عقاید سیاسی آینده ی وی، نقشی شگرف داشت.
با شروع جنگ جهانی دوم، زین با انگیزه ی مبارزه با فاشیسم به ارتش آمریکا پیوست و به عنوان خلبان بمب انداز در بمباران چکسلواکی، مجارستان و برلین شخصاً نقش داشت. این تجربه، در شکل گیری عقاید ضد جنگ او در آینده عمیقاً تأثیر گذاشت.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، زین با استفاده از تسهیلاتی که برای کهنه سربازان در نظر گرفته شده بود، به دانشگاه نیویورک رفت و پس از تحصیل کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. همچنین در سال 1961 به عنوان محقق پسا دکترا در رشته ی مطالعات آسیای شرقی در دانشگاه هاروارد به پژوهش پرداخت.
زین از 1956 تا 1963 استاد تاریخ کالج اسپلمن بود و همچنین، به عنوان استاد میهمان در دانشگاه پاریس و دانشگاه بولونیا تدریس کرد. بعد از اخراج از کالج اسپلمن به دلیل آن چه رئیس دانشگاه، رادیکال کردن دانشجویان خوانده بود، به دانشگاه بوستون رفت. کلاس های او در بوستون محبوبیت فوق العاده ای داشت و زین به مدت 24 سال در این دانشگاه به تدریس پرداخت و در نهایت در سال 1988 بازنشسته شد. در طول این سال های تدریس، زین به این نتیجه رسیده بود که کتاب های تاریخ عمدتاً از زاویه دیدی محدود نوشته شده اند و جای خالی آثاری با منظر دید متفاوت عمیقاً احساس می شود. همین دغدغه موجب شد تا زین کتابی در مورد تاریخ آمریکا بنویسد و به جای روش مرسوم، عمده ی تمرکز خود در روایت تاریخ را بر طبقه ی کارگر و قشر متوسط قرار دهد. این اثر به تلاش و مقاومت سرخپوستان در برابر اروپاییان، بردگان علیه صنعت برده داری، کارگران در برابر سرمایه داران، زن ها علیه نظام مردسالارانه و همچنین رنگین پوست ها علیه تبعیض نژادی می پردازد. از اولین دور انتشار تا به امروز، این کتاب در بسیاری از دانشگاه ها به منبعی جایگزین برای منابع تاریخی مرسوم تبدیل شده و هر سال بیش از صد هزار نسخه از آن به فروش می رسد.
زین در یک مصاحبه خود را تا حدودی آنارشیست، تا حدودی سویالیست و شاید یک سوسیال دموکرات معرفی کرده بود. او در سال 2010 در حالی که در استخر یک هتل مشغول شنا بود، با ایست قلبی درگذشت.
wikijoo: هوارد_زین
