هوا گیری

/havAgiri/

لغت نامه دهخدا

هواگیری. [ هََ ] ( حامص مرکب ) عمل هواگیر. || ( اصطلاح صنعتی ) خالی کردن هوا از درون پیستون دستگاههای پیستونی است تا خوب به کار افتد. در تلمبه های پیستونی و دستگاههای مشابه آن اگر هوا در زیر پیستون باشد دستگاه خاصیت مکیدن مواد را از دست می دهد.

فرهنگ فارسی

در عمل هواگیر اصطلاح صنعتی خالی کردن هوا از درون پیستون دستگاههای پیستونی است تا خوب بکار افتد در تلمبه های پیستونی و دستگاههای مشابه آن اگر هوا در زیر پیستون باشد دستگاه خاصیت مکیدن مواد را از دست می دهد

پیشنهاد کاربران

بپرس