هواکشیدن. [ هََ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) هوا خوردن. در اصطلاح فاسد شدن چیزی که مجاورت ممتد با هوا آن را تباه می کند چون روغن و پنیر و... ( از یادداشتهای مؤلف ).
فرهنگ فارسی
هوا خوردن در اصطلاح فاسد شدن چیزی که مجاورت ممتد با هوا آنرا تباه می کند چون روغن و پنیر و ...
