هوئه هوئه تئوتل یا وه وه تئوتل ( به معنای: «خدای قدیمی»؛ یا: «خدای مُسن» یا: «خدای سالخورده» در زبان ناهواتل ) ، یک ایزد مزوآمریکایی شکل گرفته در پانتئون های خدایان فرهنگ های پیش کلمبیایی بود، که به خصوص در افسانه ها و اساطیر آزتک ها و نیز در سایر قومیت های منطقه مرکزی مکزیک مورد پرستش قرار می گرفت. او همچنین گاهی با نام اوئه اوئه تئوتل نیز، شناخته می شود. [ ۱]
گر چه این ایزد، بیشتر در فرهنگ مناطق پیش گفته مطرح بوده است، امّا تصاویر و آیکونوگرافی هایی که چهرهٔ هوئه هوئه تئوتل را به تصویر می کشند، در دیگر سایت ها یا جایگاه های باستانی در سرتاسر نواحی مزوآمریکا، از جمله در منطقه خلیج مکزیک، نواحی غربی مکزیک، و همین طور در سایتهای دوران پروتوکلاسیک ( پیش کلاسیک ) واقع در ارتفاعات گواتمالا، همچون سایت باستانی کامینالجویو و نیز در سایتهای مربوط به اواخر دوران پست کلاسیک ( پساکلاسیک ) ، همچون سایت های واقع در شمال شبه جزیره یوکاتان نیز بدست آمده است. ( تحقیقات میلر و تائوبه، ۱۹۹۳:۱۸۹ ) .
هوئه هوئه تئوتل اغلب و در برخی از جنبه ها، با یکی دیگر از خدایانی که در نواحی مرکزی مکزیک و همین طور در بین خدایان آزتک ها مطرح است، دارای همپوشانی و شباهت در نظر گرفته می شود. این خدا، که با آتش و آتش افروزی مرتبط است، شیوتکوتلی نامیده می شود. به همین دلیل، در مستندات فلورانس، هوئه هوئه تل، به طور اخص، به عنوان اصطلاحی جایگزین برای شیوتکوتلی در نظر گرفته شده، و به تبع آن، این ایزد، خدایی شمرده شده که گاهی اوقات با عنوان شیوتکوتلی - هوئه هوئه تئوتل نیز، نامیده می شود.
با این حال، هوئه هوئه تئوتل به عنوان شخصیتی سالخورده یا حتی ضعیف و ناتوان به تصویر کشیده شده است، در حالی که ظاهر شیوتکوتلی، بسیار جوان تر و قوی تر، ترسیم شده و در همراهی با شخصیت وی، هیئت جنگجویی جوان و شاداب و دارای قدرت فرماندهی مشخص گردیده است. ( تحقیقات میلر و تائوبه ) [ ۱]
شماری از ایزدان آزتکی به آتش مربوط می شوند که کهن ترین آنها وه وه تئوتل، یعنی ایزد سالخورده است. تصاویری از او که مربوط به ۵۰۰ سال پیش از میلاد است، بر بخوردان در پوئبلا به دست آمده است. این ایزد با توجه به جهات اصلی، ایزد مرکزی است. از این رو می توان شکل چلیپا را همراه کاهنان این ایزد و نیز در مجمرها و بخوردان های بزرگی که برای سوزاندن مواد خوشبو و معطر مورد استفاده قرار می گرفت، یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگر چه این ایزد، بیشتر در فرهنگ مناطق پیش گفته مطرح بوده است، امّا تصاویر و آیکونوگرافی هایی که چهرهٔ هوئه هوئه تئوتل را به تصویر می کشند، در دیگر سایت ها یا جایگاه های باستانی در سرتاسر نواحی مزوآمریکا، از جمله در منطقه خلیج مکزیک، نواحی غربی مکزیک، و همین طور در سایتهای دوران پروتوکلاسیک ( پیش کلاسیک ) واقع در ارتفاعات گواتمالا، همچون سایت باستانی کامینالجویو و نیز در سایتهای مربوط به اواخر دوران پست کلاسیک ( پساکلاسیک ) ، همچون سایت های واقع در شمال شبه جزیره یوکاتان نیز بدست آمده است. ( تحقیقات میلر و تائوبه، ۱۹۹۳:۱۸۹ ) .
هوئه هوئه تئوتل اغلب و در برخی از جنبه ها، با یکی دیگر از خدایانی که در نواحی مرکزی مکزیک و همین طور در بین خدایان آزتک ها مطرح است، دارای همپوشانی و شباهت در نظر گرفته می شود. این خدا، که با آتش و آتش افروزی مرتبط است، شیوتکوتلی نامیده می شود. به همین دلیل، در مستندات فلورانس، هوئه هوئه تل، به طور اخص، به عنوان اصطلاحی جایگزین برای شیوتکوتلی در نظر گرفته شده، و به تبع آن، این ایزد، خدایی شمرده شده که گاهی اوقات با عنوان شیوتکوتلی - هوئه هوئه تئوتل نیز، نامیده می شود.
با این حال، هوئه هوئه تئوتل به عنوان شخصیتی سالخورده یا حتی ضعیف و ناتوان به تصویر کشیده شده است، در حالی که ظاهر شیوتکوتلی، بسیار جوان تر و قوی تر، ترسیم شده و در همراهی با شخصیت وی، هیئت جنگجویی جوان و شاداب و دارای قدرت فرماندهی مشخص گردیده است. ( تحقیقات میلر و تائوبه ) [ ۱]
شماری از ایزدان آزتکی به آتش مربوط می شوند که کهن ترین آنها وه وه تئوتل، یعنی ایزد سالخورده است. تصاویری از او که مربوط به ۵۰۰ سال پیش از میلاد است، بر بخوردان در پوئبلا به دست آمده است. این ایزد با توجه به جهات اصلی، ایزد مرکزی است. از این رو می توان شکل چلیپا را همراه کاهنان این ایزد و نیز در مجمرها و بخوردان های بزرگی که برای سوزاندن مواد خوشبو و معطر مورد استفاده قرار می گرفت، یافت.
wiki: هوئه هوئه تئوتل