هنینگ والتر برونو هرمان

هِنینگ، والْتِر برونو هِرْمان (۱۹۰۸ـ۱۹۶۷)(Henning, Walter Bruno Herman)
هِنینگ، والْتِر برونو هِرْمان
خاورشناس آلمانی تبار انگلیسی. در دانشگاه گوتینگن درس خواند و زبان های فارسی و عربی و سانسکریت را فراگرفت و در ۱۹۳۱ در رشتۀ زبان های شرقی دانشنامۀ دکتری گرفت. با روی کار آمدن حزب نازی در آلمان به انگلستان کوچید. استاد مطالعات آسیای مرکزی دانشگاه لندن (از ۱۹۴۸)، مدیر شورای اجرایی مجموعۀ کتیبه های ایرانی (از ۱۹۵۴) و استاد گروه خاورمیانۀ مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی دانشگاه لندن (از ۱۹۵۸) بود. در ۱۹۵۰ به ایران سفر کرد و کتیبه های سرمشهد، نقش رستم و کرتیر را تفسیر کرد. در ۱۹۶۱ به دعوت دانشگاه کالیفرنیا به برکلی رفت و استاد مطالعات ایرانی آن دانشگاه شد. هنینگ مطالعات ارزشمندی دربارۀ ایران ساسانی و زردشتی داشته است. همچنین نتایج پژوهش های استادش آندرآس دربارۀ دست نوشته های مانوی تورفان را تحریر و تدوین کرد و انتشار داد (برلین، ۱۹۳۲ـ۱۹۳۴). از آثارش: افعال فارسی میانه (۱۹۳۰)؛ اعتراض نامۀ مانوی (۱۹۳۶)؛ وام واژه های سغدی در فارسی دری (۱۹۳۹)؛ کتیبه های پهلوی (تهران، ۱۹۵۰)؛ زردشت: سیاستمدار یا جادوگر (۱۹۵۱) که به فارسی نیز ترجمه شده است (۱۳۵۸ش).