هنگ های لهستانی ( لهستانی: Legiony Polskie ) نامی بود که بر واحدهای نظامی متشکل از لهستانی ها در دوران جنگ جهانی اول گذارده می شد. این هنگ ها علی رغم آنکه مدت خیلی کوتاهی فعال بودند اما اسطوره هایی هستند که لهستان جدید بر اساس آن ساخته شده است.
پیشنهاد تشکیل هنگ های لهستانی را یوزف پیلسودسکی در ۲۲ اوت ۱۹۱۴ ارائه داد و در ۲۷ همان ماه مورد تأیید مقامات صلاحیت دار اتریشی قرار گرفت. با کمک اعضا لهستانی مجلس اتریش و کمیسیون موقت احزاب استقلال کنفدراسیون این واحد جدا از واحدهای رسمی ارتش اتریش - مجارستان بود. هنگ های لهستانی در گالیسیای اتریش تشکیل شدند و در کنار داوطلبانی از تمام اتریش - مجارستان، بیشتر سربازان را اعضا سابق گروه های پیشاهنگی و شبه نظامی طرفدار آزادی لهستان مانند جوخه تفنگداران لهستانی و انجمن تفنگداران تشکیل می دادند. لهستانی ها امید داشتند تا با کمک به قدرت های مرکز بتوانند امپراتوری روسیه را شکست داده و مقدمات تشکیل دوباره لهستان را فراهم آورند.
در ابتدا دو هنگ به نام های هنگ شرقی و هنگ غربی تشکیل شد اما پس از پیروزی نیروهای روس در نبرد گالیسیا سربازان هنگ شرقی از جنگیدن در کنار اتریشی ها علیه روس ها سرباز زدند و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۱۴ این واحد منحل گشت.
در ۲۱ دسامبر لژیون غربی به سه تیپ تقسیم گشت:
• تیپ اول هنگ های لهستانی تحت فرماندهی یوزف پیلسودسکی
• تیپ دوم هنگ های لهستانی تحت فرماندهی یوزف هالر
• تیپ سوم هنگ های لهستانی تحت فرماندهی زیگموند ژلینسکی و پس از او زیر هدایت بولسواو رؤیا
فرماندهان هنگ نیز به ترتیب عبارتند از: سپتامبر ۱۹۱۴ تا فوریه ۱۹۱۶ کارول دورسکی تژاسکا، فوریه تا نوامبر ۱۹۱۶ استانیسواو پوخالسکی، نوامبر ۱۹۱۶ تا آوریل ۱۹۱۷ استانیسواو شپتسکی، آوریل تا اوت ۱۹۱۷ زیگموند ژلینسکی
هنگ های لهستانی نبردهای زیادی را در گالیسیا و کوه های کارپاتی در برابر قوای روس از سر گذرانند. در نبرد ووچووک که نیروهای متخاصم سه برابر آن ها بودند تلفات بسیار سنگینی را تحمل کردند اما توانستند در میدان نبرد پیروز باشند. کیلتس را هنگ های لهستانی اشغال کردند و در سال ۱۹۱۵ جزئی از نیروهای پیشرو به سمت ورشو بودند. در ژوئن ۱۹۱۶ هنگ های لهستانی ۲۵۰۰۰ نفر سرباز را سازمان داده بود و با تعداد روزافزونی از متقاضیان روبرو بود.
پس از نبرد کستیوخنوفخکا که سربازان لهستانی توانستند به بهای کشته شدن ۲۰۰۰ نفر از همرزمانشان پیشروی قوای روسیه را مختل نماید ژنرال یوزف پیلسودسکی از دولت های مرکز خواست تا استقلال لهستان را به رسمیت بشناسند. پاسخ دولت های محور به این درخواست تا حدی قانع کننده بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیشنهاد تشکیل هنگ های لهستانی را یوزف پیلسودسکی در ۲۲ اوت ۱۹۱۴ ارائه داد و در ۲۷ همان ماه مورد تأیید مقامات صلاحیت دار اتریشی قرار گرفت. با کمک اعضا لهستانی مجلس اتریش و کمیسیون موقت احزاب استقلال کنفدراسیون این واحد جدا از واحدهای رسمی ارتش اتریش - مجارستان بود. هنگ های لهستانی در گالیسیای اتریش تشکیل شدند و در کنار داوطلبانی از تمام اتریش - مجارستان، بیشتر سربازان را اعضا سابق گروه های پیشاهنگی و شبه نظامی طرفدار آزادی لهستان مانند جوخه تفنگداران لهستانی و انجمن تفنگداران تشکیل می دادند. لهستانی ها امید داشتند تا با کمک به قدرت های مرکز بتوانند امپراتوری روسیه را شکست داده و مقدمات تشکیل دوباره لهستان را فراهم آورند.
در ابتدا دو هنگ به نام های هنگ شرقی و هنگ غربی تشکیل شد اما پس از پیروزی نیروهای روس در نبرد گالیسیا سربازان هنگ شرقی از جنگیدن در کنار اتریشی ها علیه روس ها سرباز زدند و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۱۴ این واحد منحل گشت.
در ۲۱ دسامبر لژیون غربی به سه تیپ تقسیم گشت:
• تیپ اول هنگ های لهستانی تحت فرماندهی یوزف پیلسودسکی
• تیپ دوم هنگ های لهستانی تحت فرماندهی یوزف هالر
• تیپ سوم هنگ های لهستانی تحت فرماندهی زیگموند ژلینسکی و پس از او زیر هدایت بولسواو رؤیا
فرماندهان هنگ نیز به ترتیب عبارتند از: سپتامبر ۱۹۱۴ تا فوریه ۱۹۱۶ کارول دورسکی تژاسکا، فوریه تا نوامبر ۱۹۱۶ استانیسواو پوخالسکی، نوامبر ۱۹۱۶ تا آوریل ۱۹۱۷ استانیسواو شپتسکی، آوریل تا اوت ۱۹۱۷ زیگموند ژلینسکی
هنگ های لهستانی نبردهای زیادی را در گالیسیا و کوه های کارپاتی در برابر قوای روس از سر گذرانند. در نبرد ووچووک که نیروهای متخاصم سه برابر آن ها بودند تلفات بسیار سنگینی را تحمل کردند اما توانستند در میدان نبرد پیروز باشند. کیلتس را هنگ های لهستانی اشغال کردند و در سال ۱۹۱۵ جزئی از نیروهای پیشرو به سمت ورشو بودند. در ژوئن ۱۹۱۶ هنگ های لهستانی ۲۵۰۰۰ نفر سرباز را سازمان داده بود و با تعداد روزافزونی از متقاضیان روبرو بود.
پس از نبرد کستیوخنوفخکا که سربازان لهستانی توانستند به بهای کشته شدن ۲۰۰۰ نفر از همرزمانشان پیشروی قوای روسیه را مختل نماید ژنرال یوزف پیلسودسکی از دولت های مرکز خواست تا استقلال لهستان را به رسمیت بشناسند. پاسخ دولت های محور به این درخواست تا حدی قانع کننده بود.
