هنق

لغت نامه دهخدا

هنق. [هََ ن َ ] ( ع اِمص ) تفتگی و بی آرامی از اندوه که به مردم عارض شود. حنق. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس