هنشل هااس ۱۲۲ ( به آلمانی: Henschel Hs 122 ) هواگرد تک باله تک موتوره شناسایی برد کوتاه ساخت شرکت هنشل در آلمان بود.
هااس ۱۲۲ نخستین هواگرد تولید شده هنشل در کارخانه شونفلت این شرکت، در سال ۱۹۳۵، بود. هااس ۱۲۲ فاو - ۱، پیش نمونه منجر به مدل هااس ۱۲۲آ، یک موتور خطی وی شکل ۱۲ سیلندر رولز - رویس کسترل خنک شونده با مایع با توان ۵۸۰ اسب بخار هنگام برخاست، داشت که یک ملخ دو تیغه را به چرخش درمی آورد. این مدل توسعه بیشتری پیدا نکرد. در هااس ۱۲۲ فاو - ۲، پیش نمونه منجر به مدل هااس ۱۲۲ب، با همان سازه پیشین، از موتور برامو اس ها ۲۲ استفاده شد. لوفت وافه این مدل را به عنوان هواگرد شناسایی برد کوتاه به خدمت پذیرفت. هااس ۱۲۲ تا هنگام جایگزینی با هااس ۱۲۶ به فعالیت ادامه داد. [ ۱]
بدنه هواگرد شاسی یکپارچه تمام فلزی و صُلب داشت. مقطع عمودی بدنه بیضوی شکل بود. صفحات بزرگ جداشدنی امکان دسترسی راحت به درون قسمت جلویی بدنه را می داد. [ ۱]
هواگرد پیکربندی تک باله بال بالای مهار شده داشت. این بال تمام فلزی، دو تکه و با دو تیر اصلی بود. تمامی بال پوشیده از ورق فلزی بود؛ جز بخش زیرین بین دو تیر اصلی، شهپرها و برآافزای های فرود که پوشش پارچه ای داشتند. برآافزاهای فرود به صورت مکانیکی با چرخ دنده حلزونی به کار گرفته می شد. بال هر طرف با میله های وی شکل به بدنه متصل بود. [ ۱]
دُم شکلی معمولی و ساختی تمام فلزی داشت. پایدارکننده عمودی با پوشش ورق فلزی و سکان با پوشش پارچه ای بود. پایدارکننده های افقی با مهار از بالا به پایدارکننده عمودی و با دو میله موازی از پایین به بدنه متصل بود. [ ۲]
خدمه شامل خلبان و دیده بان/بیسم چی/تیربارچی در یک جایگاه سر باز پشت سر هم می نشستند. دیده بان یک دوربین دستی داشت. [ ۱]
ارابه فرود اصلی پوشیدهٔ هوا لغز بود. هر چرخ آن به صورت جداگانه یک پایه وی شکل داشت و از مرکز بدنه مهاربندی شده بود. سامانه تعلیق این چرخ ها درون بدنه بود. چرخ دم صُلب، کاملا چرخان و پوشیدهٔ هوا لغز بود. [ ۲]
یک موتور شعاعی ۹ سیلندر ب ام و برامو - زیمنس اس ها ۲۲ خنک شونده با هوا با توان ۶۶۰ اسب بخار هنگام برخاست، با به چرخش درآوردن یک ملخ دو تیغه چوبی نیروی محرکه هواگرد را تأمین می کرد. پوسته موتور از نوع ناکا و چندراهه دود آن از جلو بود. مخزن سوخت درون بدنه و پشت دیواره آتش بود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهااس ۱۲۲ نخستین هواگرد تولید شده هنشل در کارخانه شونفلت این شرکت، در سال ۱۹۳۵، بود. هااس ۱۲۲ فاو - ۱، پیش نمونه منجر به مدل هااس ۱۲۲آ، یک موتور خطی وی شکل ۱۲ سیلندر رولز - رویس کسترل خنک شونده با مایع با توان ۵۸۰ اسب بخار هنگام برخاست، داشت که یک ملخ دو تیغه را به چرخش درمی آورد. این مدل توسعه بیشتری پیدا نکرد. در هااس ۱۲۲ فاو - ۲، پیش نمونه منجر به مدل هااس ۱۲۲ب، با همان سازه پیشین، از موتور برامو اس ها ۲۲ استفاده شد. لوفت وافه این مدل را به عنوان هواگرد شناسایی برد کوتاه به خدمت پذیرفت. هااس ۱۲۲ تا هنگام جایگزینی با هااس ۱۲۶ به فعالیت ادامه داد. [ ۱]
بدنه هواگرد شاسی یکپارچه تمام فلزی و صُلب داشت. مقطع عمودی بدنه بیضوی شکل بود. صفحات بزرگ جداشدنی امکان دسترسی راحت به درون قسمت جلویی بدنه را می داد. [ ۱]
هواگرد پیکربندی تک باله بال بالای مهار شده داشت. این بال تمام فلزی، دو تکه و با دو تیر اصلی بود. تمامی بال پوشیده از ورق فلزی بود؛ جز بخش زیرین بین دو تیر اصلی، شهپرها و برآافزای های فرود که پوشش پارچه ای داشتند. برآافزاهای فرود به صورت مکانیکی با چرخ دنده حلزونی به کار گرفته می شد. بال هر طرف با میله های وی شکل به بدنه متصل بود. [ ۱]
دُم شکلی معمولی و ساختی تمام فلزی داشت. پایدارکننده عمودی با پوشش ورق فلزی و سکان با پوشش پارچه ای بود. پایدارکننده های افقی با مهار از بالا به پایدارکننده عمودی و با دو میله موازی از پایین به بدنه متصل بود. [ ۲]
خدمه شامل خلبان و دیده بان/بیسم چی/تیربارچی در یک جایگاه سر باز پشت سر هم می نشستند. دیده بان یک دوربین دستی داشت. [ ۱]
ارابه فرود اصلی پوشیدهٔ هوا لغز بود. هر چرخ آن به صورت جداگانه یک پایه وی شکل داشت و از مرکز بدنه مهاربندی شده بود. سامانه تعلیق این چرخ ها درون بدنه بود. چرخ دم صُلب، کاملا چرخان و پوشیدهٔ هوا لغز بود. [ ۲]
یک موتور شعاعی ۹ سیلندر ب ام و برامو - زیمنس اس ها ۲۲ خنک شونده با هوا با توان ۶۶۰ اسب بخار هنگام برخاست، با به چرخش درآوردن یک ملخ دو تیغه چوبی نیروی محرکه هواگرد را تأمین می کرد. پوسته موتور از نوع ناکا و چندراهه دود آن از جلو بود. مخزن سوخت درون بدنه و پشت دیواره آتش بود. [ ۲]
wiki: هنشل هااس ۱۲۲