هنری پرین بالدوین ( Henry Perrine Baldwin ) ( ۲۹ اوت ۱۸۴۲–۸ ژوئیه ۱۹۱۱ ) ، تاجر و سیاستمداری در مائوئی در جزایر هاوایی بود. او ساخت «سامانه آبیاری مائوئی شرقی» را نظاره کرده و مؤسس مشترک «الکساندر و بالدوین»، یکی از «پنج بزرگ» ( اشاره به پنج شرکت بزرگ ) بود که بر اقتصاد قلمروی هاوایی مسلط گشت.
... [مشاهده متن کامل]
بالدوین در ۲۹ اوت ۱۸۴۲ میلادی در لاهاینای هاوایی بدنیا آمد. پدر او مبلغ مسیحی آمریکایی «دوایت بالدوین» ( ۱۷۹۸–۱۸۸۶ ) و مادرش «شارلوت فولر بالدوین» بود. نام او از نام «متیو لارو پرین» ( ۱۷۷۷–۱۸۳۶ ) ، استاد مدرسه علوم دینی آوبورن گرفته شده است، جاییکه پدر او مدت کوتاهی پس از انفصالش از جزایر هاوایی فارغ التحصیل شد. او در مدرسه پوناهو در هونولولو شرکت کرد و به مائوی بازگشت تا کشاورز شود. ابتدا مدیریت کشتزار برنج ویلیام دویت الکساندر را امتحان کرد، ما شکست خورد. به جایش در ۱۸۶۳ میلادی برای کار با برادش دیوید رفت ( همچنین با دوایت بالدوین جونیور تماس گرفت ) ، کسی که با او مزرعه نیشکری را آغاز کرده بود. او امیدوار بود تا پول کافی برای رفتن به مدرسه پزشکی را بدست آورد، اما هیچگاه از صنعت شکر خارج نشد. او شغلی را به عنوان سرکارگر ( به نام لونا ) را در کشتزار وایهی که کریستوفر اچ لورز صاحب آن بود را تحت مدیریت ساموئل توماس الکساندر اختیار کرد. او در سال ۱۸۶۷ میلادی به سواحل غربی ایالات متحده سفر نمود.
بالدوین با الکساندر در ۱۸۶۹ میلادی شرکای تجاری شده و ۱۲ جریب فرنگی ( ۴۹ هزار متر مربع ) را در مائوی شرقی «آهوپوا» ( بخش خشکی باستانی ) به نام «هاماکوا پوکو» خریداری نمودند ( این مکان را نباید با بخش هاماکوا از جزایر هاوایی اشتباه کرد ) . آنها در ۱۸۷۰ میلادی ۵۵۹ جریب فرنگی ( ۲٫۲۶ کیلومتر مربع ) دیگر را خریداری کرده و نیشکر کاشتند. بالدوین برای خرید این زمین دچار بدهی شد.
آنها در ناحیه ای به نام «سانیساید» زندگی کردند که نزدیک آسیاب شکر پولیولی در لبه موقعیت ۲۰°۵۳′۳۲″ شمالی ۱۵۶°۲۱′۳″ غربی رنگین کمان گولچ قرار داشته و توسط رابرت هیند ساخته شده بود. الکساندر آسیاب هایکوی بزرگتر را مدیریت کرد که توسط «کسل اند کوک» در ۱۸۶۱ میلادی ساخته شده بود و توسط دوتا از مأموران عالی رتبه سابق ساخته شده بودند. الکساندر با مارتا الیزا کوک، دختر آموس استار کوک، مؤسس مشترک کستل اند کوک ازدواج کرده بود.
بالدوین در ۲۸ مارس ۱۸۷۶ میلادی دست راستش را در حادثه صنعتی در آسیاب پالیولی از دست داد. در تلاش برای تنظیم غلطک ها، انگشتانش در آسیاب نی شکر گیر کرد و دست راستش را داخل کشیده و تقریباً قبل از این که بتواند دستگاه را خاموش کند به حالت مرگ رسیده و چرخش را معکوس کرده تا آزاد شود. کی از کارگران برای آوردن نزدیک ترین پزشک در فاصله ده مایلی ( ۱۶ کیلومتر ) فرستاده شد تا کار قطع عضو را انجام دهد. طی چند هفته او یادگرفت که با دست چپش بنویسد و به نوازندگی ارغنون در کلیسایش با یک دست ادامه داد. طی یک ماه توانست در زمین هایش اسب سواری کند.
... [مشاهده متن کامل]
بالدوین در ۲۹ اوت ۱۸۴۲ میلادی در لاهاینای هاوایی بدنیا آمد. پدر او مبلغ مسیحی آمریکایی «دوایت بالدوین» ( ۱۷۹۸–۱۸۸۶ ) و مادرش «شارلوت فولر بالدوین» بود. نام او از نام «متیو لارو پرین» ( ۱۷۷۷–۱۸۳۶ ) ، استاد مدرسه علوم دینی آوبورن گرفته شده است، جاییکه پدر او مدت کوتاهی پس از انفصالش از جزایر هاوایی فارغ التحصیل شد. او در مدرسه پوناهو در هونولولو شرکت کرد و به مائوی بازگشت تا کشاورز شود. ابتدا مدیریت کشتزار برنج ویلیام دویت الکساندر را امتحان کرد، ما شکست خورد. به جایش در ۱۸۶۳ میلادی برای کار با برادش دیوید رفت ( همچنین با دوایت بالدوین جونیور تماس گرفت ) ، کسی که با او مزرعه نیشکری را آغاز کرده بود. او امیدوار بود تا پول کافی برای رفتن به مدرسه پزشکی را بدست آورد، اما هیچگاه از صنعت شکر خارج نشد. او شغلی را به عنوان سرکارگر ( به نام لونا ) را در کشتزار وایهی که کریستوفر اچ لورز صاحب آن بود را تحت مدیریت ساموئل توماس الکساندر اختیار کرد. او در سال ۱۸۶۷ میلادی به سواحل غربی ایالات متحده سفر نمود.
بالدوین با الکساندر در ۱۸۶۹ میلادی شرکای تجاری شده و ۱۲ جریب فرنگی ( ۴۹ هزار متر مربع ) را در مائوی شرقی «آهوپوا» ( بخش خشکی باستانی ) به نام «هاماکوا پوکو» خریداری نمودند ( این مکان را نباید با بخش هاماکوا از جزایر هاوایی اشتباه کرد ) . آنها در ۱۸۷۰ میلادی ۵۵۹ جریب فرنگی ( ۲٫۲۶ کیلومتر مربع ) دیگر را خریداری کرده و نیشکر کاشتند. بالدوین برای خرید این زمین دچار بدهی شد.
آنها در ناحیه ای به نام «سانیساید» زندگی کردند که نزدیک آسیاب شکر پولیولی در لبه موقعیت ۲۰°۵۳′۳۲″ شمالی ۱۵۶°۲۱′۳″ غربی رنگین کمان گولچ قرار داشته و توسط رابرت هیند ساخته شده بود. الکساندر آسیاب هایکوی بزرگتر را مدیریت کرد که توسط «کسل اند کوک» در ۱۸۶۱ میلادی ساخته شده بود و توسط دوتا از مأموران عالی رتبه سابق ساخته شده بودند. الکساندر با مارتا الیزا کوک، دختر آموس استار کوک، مؤسس مشترک کستل اند کوک ازدواج کرده بود.
بالدوین در ۲۸ مارس ۱۸۷۶ میلادی دست راستش را در حادثه صنعتی در آسیاب پالیولی از دست داد. در تلاش برای تنظیم غلطک ها، انگشتانش در آسیاب نی شکر گیر کرد و دست راستش را داخل کشیده و تقریباً قبل از این که بتواند دستگاه را خاموش کند به حالت مرگ رسیده و چرخش را معکوس کرده تا آزاد شود. کی از کارگران برای آوردن نزدیک ترین پزشک در فاصله ده مایلی ( ۱۶ کیلومتر ) فرستاده شد تا کار قطع عضو را انجام دهد. طی چند هفته او یادگرفت که با دست چپش بنویسد و به نوازندگی ارغنون در کلیسایش با یک دست ادامه داد. طی یک ماه توانست در زمین هایش اسب سواری کند.
