هنری والنتین میلر ( به انگلیسی: Henry Valentine Miller ) ( زاده ۱۸۹۱ - درگذشته ۱۹۸۰ ) نویسندهٔ آمریکایی بود. آثار خودزندگینامه ای او تأثیری رهایی بخش بر ادبیات نیمهٔ قرن بیستم بر جای گذارد. بسیاری از آثار میلر به دلیل صراحت در طرح مسائل جنسی مدت ها در بسیاری از کشورها اجازهٔ چاپ نداشت. میلر در دهه ۶۰ به یکی از پرخواننده ترین نویسندگان آمریکا بدل شد. تصویری که خوانندگان آثار «میلر» از نویسنده در ذهن داشتند یک آمریکایی بی پول ولی آزاده بود که روابط بسیار دارد و زندگی اش دررفت وآمد بین پاریس و نیویورک می گذرد.
هنری میلر در ۲۲ دسامبر ۱۸۹۱ از پدر و مادری آلمانی - آمریکایی از طبقهٔ کارگر در منهتن نیویورک متولد شد. پدرش «هانریش میلر» خیاط بود. هنری تحصیلات ابتدایی خود را تا پایان دبیرستان در بروکلین گذراند. در دوران تحصیل از دانش آموزان خوب مدرسه بود. سپس به کالجی در شهر نیویورک رفت اما پس از دو ماه دانشگاه را رها کرد. مدت کوتاهی در کارخانه سیمان مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۳ برای کار به خیاطی پدر رفت که آن روزها مردی دائم الخمر بود. در سال ۱۹۱۷ با «بئاتریس سیلواس ویکنس» که پیانیستی آماتور بود ازدواج کرد و خیلی زود پدر شد. در خلال سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ میلر در شرکت تلگراف «وسترن یونیون» مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی خانواده خود را رها کرد و با یکی از رقاصه های برادوی هم خانه شد و او بود که بیش از هر کس دیگری «میلر» را برای نوشتن تشویق و ترغیب می کرد. این رابطه، الهام بخش میلر در نوشتن رمان های آغازینش «خروس دیوانه» و «تب» شد که در همان سال ها به چاپ رسید. در همان سال ها مقاله ها و داستان های کوتاه متعددی از او در مجلات چاپ می شد.
اما شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال ۱۹۳۰ بود که به پاریس نقل مکان کرد. در آنجا دیری نگذشت که با اورکت زیتونی و کلاه خاکستری و لبان برجسته اش برای همه به شخصیتی آشنا بدل شد. در آن سال ها در فقر شدید به سر می برد. با نویسنده ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب های رستوران میلر را حساب می کرد. آناییز نین هم یک سال بعد با هنری میلر آشنا شد و در حد خود از او حمایت مالی به عمل آورد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسندهٔ سابق برعهده داشت.
در این دوران میلر به شدت تحت تأثیر سوررئالیسم قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام «مدار رأس السرطان» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه ای از زندگی در پاریس و نیویورک ارائه می کرد. این آثار بیش از سه دهه در آمریکا با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلر در این دوران می توان از «بهار سیاه» به سال ۱۹۳۶ و «هیولای ماروسی» به سال ۱۹۴۱ نیز نام برد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنری میلر در ۲۲ دسامبر ۱۸۹۱ از پدر و مادری آلمانی - آمریکایی از طبقهٔ کارگر در منهتن نیویورک متولد شد. پدرش «هانریش میلر» خیاط بود. هنری تحصیلات ابتدایی خود را تا پایان دبیرستان در بروکلین گذراند. در دوران تحصیل از دانش آموزان خوب مدرسه بود. سپس به کالجی در شهر نیویورک رفت اما پس از دو ماه دانشگاه را رها کرد. مدت کوتاهی در کارخانه سیمان مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۳ برای کار به خیاطی پدر رفت که آن روزها مردی دائم الخمر بود. در سال ۱۹۱۷ با «بئاتریس سیلواس ویکنس» که پیانیستی آماتور بود ازدواج کرد و خیلی زود پدر شد. در خلال سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ میلر در شرکت تلگراف «وسترن یونیون» مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی خانواده خود را رها کرد و با یکی از رقاصه های برادوی هم خانه شد و او بود که بیش از هر کس دیگری «میلر» را برای نوشتن تشویق و ترغیب می کرد. این رابطه، الهام بخش میلر در نوشتن رمان های آغازینش «خروس دیوانه» و «تب» شد که در همان سال ها به چاپ رسید. در همان سال ها مقاله ها و داستان های کوتاه متعددی از او در مجلات چاپ می شد.
اما شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال ۱۹۳۰ بود که به پاریس نقل مکان کرد. در آنجا دیری نگذشت که با اورکت زیتونی و کلاه خاکستری و لبان برجسته اش برای همه به شخصیتی آشنا بدل شد. در آن سال ها در فقر شدید به سر می برد. با نویسنده ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب های رستوران میلر را حساب می کرد. آناییز نین هم یک سال بعد با هنری میلر آشنا شد و در حد خود از او حمایت مالی به عمل آورد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسندهٔ سابق برعهده داشت.
در این دوران میلر به شدت تحت تأثیر سوررئالیسم قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام «مدار رأس السرطان» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه ای از زندگی در پاریس و نیویورک ارائه می کرد. این آثار بیش از سه دهه در آمریکا با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلر در این دوران می توان از «بهار سیاه» به سال ۱۹۳۶ و «هیولای ماروسی» به سال ۱۹۴۱ نیز نام برد.
wiki: هنری میلر