هنری بریج آترتون ( Henry Bridge Atherton ) ( ۲۱ سپتامبر ۱۸۳۵–۶ فوریه ۱۹۰۶ ) ، سرباز اهل ورمونت در جنگ داخلی آمریکا و وکیل و قانون گذار ایالتی نیوهمپشایر در اواخر قرن ۱۹ بود.
آترتون در ۲۱ سپتامبر ۱۸۳۵ در کاوندیش، ورمونت به دنیا آمد. وی خردترین پسر یک کشاورز و یک وکیل موفق، جاناتان آترتون ( ۱۷۸۷–۱۸۷۵ ) و رکسانا آیوز ( ۱۷۹۷–۱۸۹۱ ) بود. اجداد او در پی دریافت بخشی از کمک های مالی نیوهمپشایر در این منطقه ساکن شده بودند.
... [مشاهده متن کامل]
او در مدرسه داتونسویل و سپس از سال ۱۸۵۱ الی ۱۸۵۵ در آکادمی بِلک ریور و بعدتر در مدرسه علمیه لیلند در تاونسند، ماساچوست، تحصیل کرد و در آنجا ممتاز شناخته شد. آترتون به جای کشاورزی، عاشق شعر بود، اما با این حال او به دنبال حقوق رفت.
آترتون طرفدار سرسخت جنبش مخالفت با بردگی بود و احتمالاً تحت تأثیر معلمش جان لیلند قرار گرفته بود. حمایت از این جنبش در میان شهروندان ورمونت رایج بود. تا حدی که جان براون، رهبر سرشناس جنبش مخالفت با بردگی، در سال ۱۸۵۶ برای سخنرانی در جامعه پروکتورزویل، ورمونت در طول سفرهایش در سراسر ایالات متحده شمالی دعوت شد. براون به دنبال کمک های مالی و همچنین تسلیحات برای «بیان کنندگان آزاد» بود. آترتون پیش از فارغ التحصیلی، در حالی که وزیر سنای ورمونت بود، از براون دعوت کرد تا از دفترش استفاده کند و اینگونه حمایت خود را نشان داد. آترتون موقعیت قانونی عرضه اسلحه به مهاجران اخیر در قلمرو کانزاس که توسط شرکت کمک به مهاجران نیوانگلند مستقر شده بودند را مورد مطالعه قرار داد. این رویارویی که در سال ۱۸۵۴ آغاز شد، به نام «خونریزی کانزاس» شناخته می شد و مقدمه ای برای جنگ داخلی بود. آترتون در ۹ مارس ۱۸۸۲، برای زندگی نامه نویس براون که جان ردپارث نام داشت، در مورد مشارکت شخصی او و فرماندار سابق، رایلند فلچر، نامه نوشت. نامه آترتون، نه تنها نقش او در کمک به براون ( که بعداً در ویرجینیای غربی محاکمه و اعدام شد ) را شفاف می ساخت، بلکه تأیید براون توسط بزرگان شهر که مایل به تهیه اسلحه های قدیمی بودند را توضیح می داد. آترتون همچنین دربارهٔ کمک مستقیم ۲۰۰۰۰ دلاری ورمونت نوشت و آن را دلیل ایجاد تغییر در موازنه قدرت سیاسی در قلمروی کانزاس دانست.
در سال ۱۸۵۸ آترتون از کالج دارتموث فارغ التحصیل شد. وی قبل از پیوستن به دفاتر حقوقی جان اف دین، زیر نظر جوزف سایر از آلتون، نیوهمپشایر فعالیت می کرد. او در هیئت وکلاء پذیرفته شد و با دین شراکت کرد. در سال ۱۸۶۰ مدرک حقوق را از دانشکده حقوق آلبانی دریافت کرد. آترتون به عنوان وکیل محکمه در مونپلیه، ورمونت پذیرفته شد و سوگند یاد کرد.
آترتون در ۲۱ سپتامبر ۱۸۳۵ در کاوندیش، ورمونت به دنیا آمد. وی خردترین پسر یک کشاورز و یک وکیل موفق، جاناتان آترتون ( ۱۷۸۷–۱۸۷۵ ) و رکسانا آیوز ( ۱۷۹۷–۱۸۹۱ ) بود. اجداد او در پی دریافت بخشی از کمک های مالی نیوهمپشایر در این منطقه ساکن شده بودند.
... [مشاهده متن کامل]
او در مدرسه داتونسویل و سپس از سال ۱۸۵۱ الی ۱۸۵۵ در آکادمی بِلک ریور و بعدتر در مدرسه علمیه لیلند در تاونسند، ماساچوست، تحصیل کرد و در آنجا ممتاز شناخته شد. آترتون به جای کشاورزی، عاشق شعر بود، اما با این حال او به دنبال حقوق رفت.
آترتون طرفدار سرسخت جنبش مخالفت با بردگی بود و احتمالاً تحت تأثیر معلمش جان لیلند قرار گرفته بود. حمایت از این جنبش در میان شهروندان ورمونت رایج بود. تا حدی که جان براون، رهبر سرشناس جنبش مخالفت با بردگی، در سال ۱۸۵۶ برای سخنرانی در جامعه پروکتورزویل، ورمونت در طول سفرهایش در سراسر ایالات متحده شمالی دعوت شد. براون به دنبال کمک های مالی و همچنین تسلیحات برای «بیان کنندگان آزاد» بود. آترتون پیش از فارغ التحصیلی، در حالی که وزیر سنای ورمونت بود، از براون دعوت کرد تا از دفترش استفاده کند و اینگونه حمایت خود را نشان داد. آترتون موقعیت قانونی عرضه اسلحه به مهاجران اخیر در قلمرو کانزاس که توسط شرکت کمک به مهاجران نیوانگلند مستقر شده بودند را مورد مطالعه قرار داد. این رویارویی که در سال ۱۸۵۴ آغاز شد، به نام «خونریزی کانزاس» شناخته می شد و مقدمه ای برای جنگ داخلی بود. آترتون در ۹ مارس ۱۸۸۲، برای زندگی نامه نویس براون که جان ردپارث نام داشت، در مورد مشارکت شخصی او و فرماندار سابق، رایلند فلچر، نامه نوشت. نامه آترتون، نه تنها نقش او در کمک به براون ( که بعداً در ویرجینیای غربی محاکمه و اعدام شد ) را شفاف می ساخت، بلکه تأیید براون توسط بزرگان شهر که مایل به تهیه اسلحه های قدیمی بودند را توضیح می داد. آترتون همچنین دربارهٔ کمک مستقیم ۲۰۰۰۰ دلاری ورمونت نوشت و آن را دلیل ایجاد تغییر در موازنه قدرت سیاسی در قلمروی کانزاس دانست.
در سال ۱۸۵۸ آترتون از کالج دارتموث فارغ التحصیل شد. وی قبل از پیوستن به دفاتر حقوقی جان اف دین، زیر نظر جوزف سایر از آلتون، نیوهمپشایر فعالیت می کرد. او در هیئت وکلاء پذیرفته شد و با دین شراکت کرد. در سال ۱۸۶۰ مدرک حقوق را از دانشکده حقوق آلبانی دریافت کرد. آترتون به عنوان وکیل محکمه در مونپلیه، ورمونت پذیرفته شد و سوگند یاد کرد.
