هنری بالدوین ( Henry Baldwin ) ( 14 ژانویه ۱۷۸۰ میلادی - ۲۱ آوریل ۱۸۴۴ میلادی ) ، قاضی دستیار دیوان عالی ایالات متحده آمریکا از ۶ ژانویه ۱۸۳۰ تا ۲۱ آوریل ۱۸۴۴ میلادی بود.
بالدوین که از نسل خانواده بریتانیایی اشرافی قرن هفدهم بود، در نیوهیون کنتیکت بدنیا آمد. او پسر مایکل بالدوین و تئودور والکوت بود. او برادر ناتنی آبراهام لینکلن بود. وی در مدرسه هاپکینز شرکت می کرد و BA خود را در سن ۱۷ سالگی از کالج ییل در ۱۷۹۸ میلادی کسب نمود. همچنین در مدرسه حقوق لیچفیلد شرکت کرده و در ۱۷۹۸ «حقوق خواند». سپس بالدوین به پیتسبرگ رفته و در آنجا فعالیت های حقوقی موفقیت آمیزی داشت. او در شمال شهر بر روی کوره های آهن سرمایه گذاری کرد که موجب نقل مکان به شهرستان کارفورد پنسیلوانیا شد و در آنجا اولین دادستان ناحیه شده از ۱۷۹۹ تا ۱۸۰۱ میلادی خدمت نمود. همچنین ناشر «درخت آزادی» بود که روزنامه ای دموکرات - جمهوری خواه بود.
... [مشاهده متن کامل]
بعد از مرگ اولین همسرش مارانا نورتون، بالدوین با سلی الیکوت ازدواج کرد. بالدوین در کنگره ایالات متحده در ۱۸۱۶ میلادی به عنوان عضوی از حزب دموکرات - جمهوری خواه انتخاب شد و چهاردهمین حوزه انتخابیه پنسیلوانیا را نمایندگی کرد. او دوبار انتخاب شد اما در مه ۱۸۲۲ میلادی به دلیل وضعیت ضعیف سلامتیش استعفا نمود. قبل از استعفا از کنگره در ۱۸۲۲، بالدوین بذرهای یکی از متحدین سیاسی آینده را با ژنرال جکسون کاشت، بدین صورت که توصیه کرد کنگره تحقیقاتش را در حوزه تجاوز نظامی غیرتحریمی در فلوریدا را لغو نماید. جکسون در ۱۸۲۸ میلادی، خدمات سیاسی بالدوین در پنسیلوانیا و نقش مشورتی در کمپین های ریاست جمهوری ۱۸۲۴ و ۱۸۲۸ را با نامزدی او در پست کابینه وزارت خزانه داری قدردانی نمود. اولین تلاش جکسون در نامزدی در سنا و توسط جان کالهون نایب رئیس جمهور مسدود شد که دلیل آن عمدتاً موضع قوی بالدوین در جهت سیاست های تعرفه - بالا بود. بالدوین در این سمت تا اواخر ۱۸۲۹ میلادی خدمت نمود. معروفیت سیاسی او را می توان به سرمایه گذاری خصوصی او در زمینه رشد اقتصادی پیتسبرگ مرتبط دانست. او از طرفداران برجسته تعرفه های محافظتی در خانه نمایندگان بود. وی از جمهوری خواهان مستقل و فدرالیست ها برای حمایتش از تعرفه های محافظتی به عنوان یکی از ابزارهای ملی حمایت دریافت نمود. وی قویاً از انتخاب اندرو جکسون در انتخابات ۱۸۲۴ و ۱۸۲۸ حمایت کرد. هنگامی که باشرود واشینگتن بعد از سی و دو سال خدمت در دادگاه عالی فوت کرد، رئیس جمهور برای جانشینی او به بالدوین روی آورد. در ۶ ژانویه ۱۸۳۰ میلادی، سنا نامزدی بالدوین را در دادگاه عالی با نسبت ۴۱ به ۲ با وجود تلاش های نیروهای کالهون تأیید نمود. تنها معاندین، دو سناتور اهل ایالت خانگی کالهون یعنی کارولینای جنوبی بودند. در ۱۸ ژانویه ۱۸۳۰ میلادی، بالدوین قسم حقوقی جهت دستیار قاضی شدن را یاد نمود.
بالدوین که از نسل خانواده بریتانیایی اشرافی قرن هفدهم بود، در نیوهیون کنتیکت بدنیا آمد. او پسر مایکل بالدوین و تئودور والکوت بود. او برادر ناتنی آبراهام لینکلن بود. وی در مدرسه هاپکینز شرکت می کرد و BA خود را در سن ۱۷ سالگی از کالج ییل در ۱۷۹۸ میلادی کسب نمود. همچنین در مدرسه حقوق لیچفیلد شرکت کرده و در ۱۷۹۸ «حقوق خواند». سپس بالدوین به پیتسبرگ رفته و در آنجا فعالیت های حقوقی موفقیت آمیزی داشت. او در شمال شهر بر روی کوره های آهن سرمایه گذاری کرد که موجب نقل مکان به شهرستان کارفورد پنسیلوانیا شد و در آنجا اولین دادستان ناحیه شده از ۱۷۹۹ تا ۱۸۰۱ میلادی خدمت نمود. همچنین ناشر «درخت آزادی» بود که روزنامه ای دموکرات - جمهوری خواه بود.
... [مشاهده متن کامل]
بعد از مرگ اولین همسرش مارانا نورتون، بالدوین با سلی الیکوت ازدواج کرد. بالدوین در کنگره ایالات متحده در ۱۸۱۶ میلادی به عنوان عضوی از حزب دموکرات - جمهوری خواه انتخاب شد و چهاردهمین حوزه انتخابیه پنسیلوانیا را نمایندگی کرد. او دوبار انتخاب شد اما در مه ۱۸۲۲ میلادی به دلیل وضعیت ضعیف سلامتیش استعفا نمود. قبل از استعفا از کنگره در ۱۸۲۲، بالدوین بذرهای یکی از متحدین سیاسی آینده را با ژنرال جکسون کاشت، بدین صورت که توصیه کرد کنگره تحقیقاتش را در حوزه تجاوز نظامی غیرتحریمی در فلوریدا را لغو نماید. جکسون در ۱۸۲۸ میلادی، خدمات سیاسی بالدوین در پنسیلوانیا و نقش مشورتی در کمپین های ریاست جمهوری ۱۸۲۴ و ۱۸۲۸ را با نامزدی او در پست کابینه وزارت خزانه داری قدردانی نمود. اولین تلاش جکسون در نامزدی در سنا و توسط جان کالهون نایب رئیس جمهور مسدود شد که دلیل آن عمدتاً موضع قوی بالدوین در جهت سیاست های تعرفه - بالا بود. بالدوین در این سمت تا اواخر ۱۸۲۹ میلادی خدمت نمود. معروفیت سیاسی او را می توان به سرمایه گذاری خصوصی او در زمینه رشد اقتصادی پیتسبرگ مرتبط دانست. او از طرفداران برجسته تعرفه های محافظتی در خانه نمایندگان بود. وی از جمهوری خواهان مستقل و فدرالیست ها برای حمایتش از تعرفه های محافظتی به عنوان یکی از ابزارهای ملی حمایت دریافت نمود. وی قویاً از انتخاب اندرو جکسون در انتخابات ۱۸۲۴ و ۱۸۲۸ حمایت کرد. هنگامی که باشرود واشینگتن بعد از سی و دو سال خدمت در دادگاه عالی فوت کرد، رئیس جمهور برای جانشینی او به بالدوین روی آورد. در ۶ ژانویه ۱۸۳۰ میلادی، سنا نامزدی بالدوین را در دادگاه عالی با نسبت ۴۱ به ۲ با وجود تلاش های نیروهای کالهون تأیید نمود. تنها معاندین، دو سناتور اهل ایالت خانگی کالهون یعنی کارولینای جنوبی بودند. در ۱۸ ژانویه ۱۸۳۰ میلادی، بالدوین قسم حقوقی جهت دستیار قاضی شدن را یاد نمود.
