هنرهای رزمی ترکیبی یا ام ام ای یک ورزش رزمی کامل است که مبارزان می توانند از انواع تکنیک ها از استفاده کنند.
مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی با حداقل قوانین محدودکننده انجام می شود، اجرای فنون تقریباً در تمام رشته های رزمی آزاد است و به همین دلیل خشونت بالا در مسابقات آن وجود دارد. این مسابقات به طور معمول بر روی یک سکوی هشت ضلعی که دور آن با توری های فلزی پوشیده شده است، برگزار می شود.
حمله به بیضه، فروکردن انگشت در چشم، فروکردن انگشت به هرکدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره های پشت گردن و کمر، نیشگون گرفتن، و با پا ضربه زدن به حریفی که بیهوش است یا به زمین افتاده است، خطا محسوب می شود.
به منظور حرفه ای شدن در این رشته می توان از دیگر رشته های رزمی بهره گرفت. بهترین رشته های مکمل برای هنرهای رزمی ترکیبی عبارت اند از:
• بوکس برای ضربات مشت و نحوهٔ گارد و دفاع و جا خالی دادن
• تکواندو برای ضربات سرعتی و متفاوت پا
• موای تای برای ضربات آرنج و زانو
• جودو برای فنون پرتابی
• جوجیتسو برزیلی برای فنون خاک و قفل مفضل و خفه کردن
• ساندا برای افزایش توانایی در ترکیب کردن فنون کشتی و ضربات دست و پا
رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی در کل شیوه جدیدی از رقابت های رزمی محسوب می شود اما اگر به گذشته نگاه کنیم می توان رگه هایی از رقابت های «وال تودو» که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می شود را در ام ام ای امروزی مشاهده کرد و اگر خیلی به عقب برگردیم شاید «پانکریشن» این نقش را برعهده بگیرد.
به طور کلی تفکر ترکیب رشته های مختلف رزمی، بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ رشد پیدا کرد که نقش اصلی را در این مورد بروس لی بازی کرد. او معتقد بود یک مبارز خوب، یک بوکسور، یک کاراته کا، یک جودوکار یا یک کونگ فوکار نیست. یک مبارز خوب کسی است که خودش را با هر سبکی وفق داده و توانایی مبارزه در هر استایلی را دارد. در واقع با هر نوع تکنیکی که یادمی گیرد و تمرین می کند با استفاده از آن، حریفش را از هر استایلی زمین گیر کند.
این حرف بعدها توسط دانا وایت به صورت عملی وارد عرصه رقابت های رزمی شد. دانا وایت رئیس یواف سی و کسی است که امروز وی را به عنوان گسترش دهندهٔ هنرهای رزمی ترکیبی می شناسند.
هنرهای رزمی ترکیبی نوین از سال ۱۹۹۳ با برگزاری مسابقات یواف سی در ایالات متحده و به دنبال آن رقابت های پراید اف سی در سال ۱۹۹۷ در ژاپن کلید خورد. این رقابت ها از آن زمان تا به حال از نظر قوانین تغییرات زیادی را شاهد بوده است؛ با این هدف که این تغییرات بتواند رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی را به عنوان یک ورزش به جامعه معرفی کرده و گسترش دهد. مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی است که هماکنون در سراسر جهان کاملاً شناخته شده و در ایالات متحده و ژاپن از محبوبیت شگرفی برخوردار است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمسابقات هنرهای رزمی ترکیبی با حداقل قوانین محدودکننده انجام می شود، اجرای فنون تقریباً در تمام رشته های رزمی آزاد است و به همین دلیل خشونت بالا در مسابقات آن وجود دارد. این مسابقات به طور معمول بر روی یک سکوی هشت ضلعی که دور آن با توری های فلزی پوشیده شده است، برگزار می شود.
حمله به بیضه، فروکردن انگشت در چشم، فروکردن انگشت به هرکدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره های پشت گردن و کمر، نیشگون گرفتن، و با پا ضربه زدن به حریفی که بیهوش است یا به زمین افتاده است، خطا محسوب می شود.
به منظور حرفه ای شدن در این رشته می توان از دیگر رشته های رزمی بهره گرفت. بهترین رشته های مکمل برای هنرهای رزمی ترکیبی عبارت اند از:
• بوکس برای ضربات مشت و نحوهٔ گارد و دفاع و جا خالی دادن
• تکواندو برای ضربات سرعتی و متفاوت پا
• موای تای برای ضربات آرنج و زانو
• جودو برای فنون پرتابی
• جوجیتسو برزیلی برای فنون خاک و قفل مفضل و خفه کردن
• ساندا برای افزایش توانایی در ترکیب کردن فنون کشتی و ضربات دست و پا
رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی در کل شیوه جدیدی از رقابت های رزمی محسوب می شود اما اگر به گذشته نگاه کنیم می توان رگه هایی از رقابت های «وال تودو» که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می شود را در ام ام ای امروزی مشاهده کرد و اگر خیلی به عقب برگردیم شاید «پانکریشن» این نقش را برعهده بگیرد.
به طور کلی تفکر ترکیب رشته های مختلف رزمی، بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ رشد پیدا کرد که نقش اصلی را در این مورد بروس لی بازی کرد. او معتقد بود یک مبارز خوب، یک بوکسور، یک کاراته کا، یک جودوکار یا یک کونگ فوکار نیست. یک مبارز خوب کسی است که خودش را با هر سبکی وفق داده و توانایی مبارزه در هر استایلی را دارد. در واقع با هر نوع تکنیکی که یادمی گیرد و تمرین می کند با استفاده از آن، حریفش را از هر استایلی زمین گیر کند.
این حرف بعدها توسط دانا وایت به صورت عملی وارد عرصه رقابت های رزمی شد. دانا وایت رئیس یواف سی و کسی است که امروز وی را به عنوان گسترش دهندهٔ هنرهای رزمی ترکیبی می شناسند.
هنرهای رزمی ترکیبی نوین از سال ۱۹۹۳ با برگزاری مسابقات یواف سی در ایالات متحده و به دنبال آن رقابت های پراید اف سی در سال ۱۹۹۷ در ژاپن کلید خورد. این رقابت ها از آن زمان تا به حال از نظر قوانین تغییرات زیادی را شاهد بوده است؛ با این هدف که این تغییرات بتواند رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی را به عنوان یک ورزش به جامعه معرفی کرده و گسترش دهد. مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی است که هماکنون در سراسر جهان کاملاً شناخته شده و در ایالات متحده و ژاپن از محبوبیت شگرفی برخوردار است.
wiki: هنرهای رزمی ترکیبی