هنرستان عالی موسیقی

شعبۀ موزیک مدرسۀ دارالفنون در ۱۲۹۷ش به وزارت معارف پیوست و «مدرسۀ موزیک» نام گرفت؛ در ۱۳۰۷ش به مدرسۀ موسیقی دولتی، سپس به مدرسۀ موسیقار و در ۱۳۱۳ش به «هنرستان موسیقی» تغییر نام داد و نهایتاً با افزودن یک دورۀ عالی به آن، «هنرستان عالی موسیقی» یا «کنسرواتوار تهران» نام گرفت. تا ۱۳۲۵ش، سال هایی که علینقی وزیری ریاست هنرستان را برعهده داشت، موسیقی ایرانی نیز آن جا تدریس می شد ولی در زمان تصدی دیگران، برنامۀ هنرستان به موسیقی هنری غرب اختصاص یافت. از ۱۳۲۵ش تا زمان پایان فعالیت این هنرستان (بهمن ۱۳۵۷)، برنامۀ کار آن به آموزش موسیقی هنری غرب اختصاص یافت. مدیران این هنرستان از ۱۳۰۰ تا ۱۳۵۷ عبارت اند از غلامرضا مین باشیان (۱۳۰۰ـ۱۳۰۷)، علینقی وزیری (۱۳۰۷ـ۱۳۱۳)، غلامحسین مین باشیان (۱۳۱۳ـ۱۳۲۰)، علینقی وزیری (۱۳۲۰ـ۱۳۲۵)، پرویز محمود (۱۳۲۵ـ۱۳۲۸)، روبیک گریگوریان (۱۳۲۸ـ۱۳۳۱)، حشمت سنجری (۱۳۳۱)، شمس الدین بهبهانی (۱۳۳۱)، بهاءالدین بامشاد (۱۳۳۱ـ۱۳۳۵)، گیتی امیرخسروی (۱۳۳۵ـ۱۳۳۸)، غلامحسین غریب (۱۳۳۹ـ۱۳۵۱)، یوسف یوسف زاده (۱۳۵۱ـ۱۳۵۳)، علی رهبری (۱۳۵۳ـ۱۳۵۵) و قاسم طالب زاده، ابراهیم روحی فر، شریف لطفی (۱۳۵۵ـ۱۳۵۷).