هنرجو ی

لغت نامه دهخدا

هنرجوی. [ هَُ ن َ ] ( نف مرکب ) هنرآموز. هنردوست. جوینده هنر. || دلیر. مبارز :
ز دشمن کی حذر جوید هنرجوی
ز دریا کی بپرهیزد گهرجوی ؟
فخرالدین اسعد.

فرهنگ فارسی

( هنرجو ی ) (صفت اسم ) ( نو ) شاگردی که درهنرستان تحصیل میکند.

پیشنهاد کاربران

بپرس