هنر نو

هنر نو، نوهنر[ ۱] یا آر نووُ ( به فرانسوی: Art Nouveau، تلفظ فرانسوی: aʁ nu'vo ) یک جریان بین المللی در هنرهای کاربردی، معماری و به ویژه در هنرهای تزئینی است، که بین سال های ۱۸۹۰ و ۱۹۱۰ بیشترین محبوبیت را داشت. به عنوان یک واکنش دربرابر هنر آکادمیک در قرن نوزدهم، هنر نو از فرم ها و ساختارهای طبیعی، به ویژه خطوط منحنی و مواج گل ها و گیاهان متأثر بود. این جریان با نام های مختلفی تقریباً هم زمان در بسیاری کشورهای اروپایی به ظهور رسید که هریک با دیگری تفاوت هایی هم داشت. ازجمله سبک مدرنیسمو ( Modernismo ) در اسپانیا، جنبش جدایی ( Wiener Secession ) در اتریش، استیله لیبرتی ( Stile Liberty ) یا استیله فلورئاله ( Stile Floreale ) در ایتالیا، یوگنداستیل ( Jugendstil ) در آلمان و کشورهای اسکاندیناوی.
«هنر نو» نام خود را از گالری هنری خانهٔ هنر نو ( Maison de l'Art Nouveau ) گرفته است که در سال ۱۸۹۵ توسط یک فروشندهٔ آلمانی - فرانسویِ آثار هنری به نام زیگفرید بینگ در پاریس بازگشایی شد و سبک جدیدی را به نمایش گذاشت. این جریان یک سبک هنری فراگیر یا جهانشمول ( total art style ) است که شامل گسترهٔ وسیعی از هنرهای تزیینی شامل معماری، نقاشی، گرافیک، طراحی داخلی، جواهرات، مبلمان، منسوجات، سرامیک، شیشه گری و فلزکاری می شود. در ۱۹۱۰ هنر نو دیگر از دور خارج شد و جای خود را به سبک اروپایی غالب در معماری و هنرهای تزیینی، یعنی آرت دکو و سپس نوگرایی ( مدرنیسم ) داد.
جنبش هنر نو ریشه در بریتانیا داشت؛ در طرحهای گلدار ویلیام موریس و جنبش هنر و پیشه که شاگردان موریس پایه گذار آن بودند. این جنبش همچنین تأثیر زیادی از نقاشان پیشارافائلی، نیز هنرمندان گرافیست بریتانیایی دههٔ ۱۸۸۰ میلادی گرفت. در فرانسه ترکیبی از گرایشهای متفاوت در نقاشی تزئینی و معماری بود. سبک دیگری که بر این جنبش اثر مهمی گذاشت، ژاپنیسم بود: موجی از اشتیاق برای باسمه های ژاپنی چاپ شده با تکنیک چاپ نقش چوبی که در دههٔ ۱۸۷۰ میلادی به اروپا وارد می شد وجود داشت و ویژگی های سبکی چاپ های ژاپنی در کارهای گرافیکی، چینی جات، جواهرات و مبلمان آرت نوو به نمایش درآمدند.
تکنولوژی های جدید در چاپ و انتشار سبب شد که جنبش هنر نو به سرعت مخاطب جهانی پیدا کند. نشریه های هنری که با عکس ها و تصاویر رنگی چاپ سنگی آراسته می شدند، نقش اساسی در ترویج سبک جدید داشتند. با پوسترهایی که برای رقصندهٔ فرانسوی لویی فولر و همچنین بازیگر مشهور فرانسوی سارا برنارد در آخرین دههٔ قرن نوزدهم طراحی شد، پوستر نه تنها به عنوان تبلیغات، بلکه به عنوان یک فرم هنری مطرح شد. تولوز لوترک نقاش و گرافیست فرانسوی نیز از جمله دیگر هنرمندانی بود که به شهرتی جهانی دست یافت و کارهایی در سبک آرت نوُو دارد.