هنر مُنحَط (Degenerate Art)
تابلوی شام آخر، اثر امیل نولد
هنری که از سوی حکومت نازی آلمان (از ۱۹۳۳) تقبیح می شد. این عنوان برگرفته از نام نمایشگاه سیاری بود که حزب نازی در ۱۹۳۷ به راه انداخت، تا «بیماری» و «تباهی» هنر جدید را نشان دهد؛ رویکرد این نمایشگاه با نظریه های نژادپرستانه نازی ها مطابقت داشت. این نمایشگاه به موازات نمایشگاه رسمی هنر آلمان بزرگبرگزار شد که برای معرفی هنرمندان مورد تأیید حکومت ترتیب داده شده بود. با این حال، تماشاگران نمایش اول پنج برابر تماشاگران نمایش دوم (بیش از ۳میلیون نفر) بودند. هنرمندانی که تقبیح شدند، عبارت بودند از ماکس بکمان، امیل نولده، واسیلی کاندینسکی، هانری ماتیس، ارنست بارلاخ، و پابلو پیکاسو.
تابلوی شام آخر، اثر امیل نولد
هنری که از سوی حکومت نازی آلمان (از ۱۹۳۳) تقبیح می شد. این عنوان برگرفته از نام نمایشگاه سیاری بود که حزب نازی در ۱۹۳۷ به راه انداخت، تا «بیماری» و «تباهی» هنر جدید را نشان دهد؛ رویکرد این نمایشگاه با نظریه های نژادپرستانه نازی ها مطابقت داشت. این نمایشگاه به موازات نمایشگاه رسمی هنر آلمان بزرگبرگزار شد که برای معرفی هنرمندان مورد تأیید حکومت ترتیب داده شده بود. با این حال، تماشاگران نمایش اول پنج برابر تماشاگران نمایش دوم (بیش از ۳میلیون نفر) بودند. هنرمندانی که تقبیح شدند، عبارت بودند از ماکس بکمان، امیل نولده، واسیلی کاندینسکی، هانری ماتیس، ارنست بارلاخ، و پابلو پیکاسو.
wikijoo: هنر_منحط
