هنر عمومی به فعالیت های هنری در هر رسانه اطلاق می شود که با یک منظور خاص برای قرار گرفتن یا ظاهر شدن در مکان های عمومی فیزیکی، طراحی و اجرا می شود و معمولاً در محیط پیرامون وجود دارد و برای همگان در دسترس است. این عبارت مخصوصاً در دنیای هنر، در میان موزه داران، افراد دارای مأموریت و شاغلین در هنرهای عمومی، برای کسانی که این هنر یک تجربهٔ خاص کاری را اغلب با دلالت بر ویژگی های مکانی، گرفتاری های اجتماعی و همکاری ها تداعی می کند، دارای اهمیت است. گاهی نیز استفاده از این عبارت، شامل هرگونه هنری می شود که در فضای عمومی که دارای ساختمان های قابل دسترس برای عموم است، نمایش داده می شود.
شاید آثار تاریخی، بناهای یادبود و مجسمه های شهری، قدیمی ترین و بارزترین شکل هنر عمومی تأیید شده رسمی باشد، هرچند می توان گفت که جزئیات معماری و حتی خود سبک معماری گسترش بیشتری دارد و تعریف هنر عمومی را تکمیل می کند. به طور فزاینده ای، بیشتر جنبه های محیطی ساختمان، به عنوان درخواست های قانونی برای ملاحظات مشاهده می شود یا مکانی برای هنر عمومی که شامل وسایل و روشنایی خیابان و حروف و تصاویر روی دیوار هاست. هنر عمومی محدود به اشیاء فیزیکی نمی شود، رقص، حرکات دسته جمعی، تئاترهای خیابانی و حتی شعر طرفدارانی دارد که در هنر عمومی تخصص پیدا می کنند.
مجسمه سازی زمانی که به عنوان هنر عمومی کارآیی پیدا می کند اغلب از مواد با دوام و به آسانی قابل نگهداری ساخته می شود تا از تأثیرات بد محیط طبیعی و افراد مخرب علم و هنر در امان بماند، اگرچه تعدادی از کارهای هنری با این نیت موقتی بودن و بیشتر از موادی با عمر کوتاه ساخته می شوند.
کارهای ماندگار، گاهی با معماری و خیابان بندی، باری ساخت یا نوسازی ساختمان ها و مکان ها تکمیل می شود، یک نمونه خاص با اهمیت در برنامه توسعه یافته در شهر جدید "میلتون کینس" انگلستان وجود دارد.
برخی از هنرمندانی که در محدوده این هنر فعالیت دارند از آزادی حاصل ار مکان های موجود در فضای باز استفاده می کنند تا کارهای خیلی بزرگی را خلق کنند که استفاده از آن ها در یک نمایشگاه امکان پذیر نیست؛ به طور نمونه گام سه هفته ای ریچارد لانگ با عنوان " The path is the place in the line". در میان فعالیت های سی سال گذشته که بیشترین تحسین های مردمی را در بر داشته، قطعاتی توسط کریستو، روبرت اسمیتسون، اندی گلدورثی و آنتونی گورملی دیده می شود که در آن اثر هنری نسبت به محیط اطرافش واکنش نشان می دهد یا با آن یکی می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاید آثار تاریخی، بناهای یادبود و مجسمه های شهری، قدیمی ترین و بارزترین شکل هنر عمومی تأیید شده رسمی باشد، هرچند می توان گفت که جزئیات معماری و حتی خود سبک معماری گسترش بیشتری دارد و تعریف هنر عمومی را تکمیل می کند. به طور فزاینده ای، بیشتر جنبه های محیطی ساختمان، به عنوان درخواست های قانونی برای ملاحظات مشاهده می شود یا مکانی برای هنر عمومی که شامل وسایل و روشنایی خیابان و حروف و تصاویر روی دیوار هاست. هنر عمومی محدود به اشیاء فیزیکی نمی شود، رقص، حرکات دسته جمعی، تئاترهای خیابانی و حتی شعر طرفدارانی دارد که در هنر عمومی تخصص پیدا می کنند.
مجسمه سازی زمانی که به عنوان هنر عمومی کارآیی پیدا می کند اغلب از مواد با دوام و به آسانی قابل نگهداری ساخته می شود تا از تأثیرات بد محیط طبیعی و افراد مخرب علم و هنر در امان بماند، اگرچه تعدادی از کارهای هنری با این نیت موقتی بودن و بیشتر از موادی با عمر کوتاه ساخته می شوند.
کارهای ماندگار، گاهی با معماری و خیابان بندی، باری ساخت یا نوسازی ساختمان ها و مکان ها تکمیل می شود، یک نمونه خاص با اهمیت در برنامه توسعه یافته در شهر جدید "میلتون کینس" انگلستان وجود دارد.
برخی از هنرمندانی که در محدوده این هنر فعالیت دارند از آزادی حاصل ار مکان های موجود در فضای باز استفاده می کنند تا کارهای خیلی بزرگی را خلق کنند که استفاده از آن ها در یک نمایشگاه امکان پذیر نیست؛ به طور نمونه گام سه هفته ای ریچارد لانگ با عنوان " The path is the place in the line". در میان فعالیت های سی سال گذشته که بیشترین تحسین های مردمی را در بر داشته، قطعاتی توسط کریستو، روبرت اسمیتسون، اندی گلدورثی و آنتونی گورملی دیده می شود که در آن اثر هنری نسبت به محیط اطرافش واکنش نشان می دهد یا با آن یکی می شود.
wiki: هنر عمومی