این مقاله شامل لیستی از مراجع، مربوط به مطالعه یا پیوندهای خارجی است اما منابع باقی مانده واضح نیستند چون فاقد نقل و قول برخط هستند. لطفاً این مقاله را با مطرح کردن نقل و قول دقیق تری در جای مناسب بهبود دهید. هنر الگوریتمی همچنین به عنوان الگوریتم هنر شناخته شده، هنر اساساً هنر دیداری است، که طراحی به وسیلهٔ یک الگوریتم تولید می شود. هنرمندان الگوریتمی بعضی اوقات الگوریست ها نامیده می شوند.
هنر الگوریتمی یک زیرمجموعه از هنر تولیدی است، و تقریباً همیشه با یک کامپیوتر اجرا شده است. اگر با کامپیوتر اجرا شده باشد به عنوان هنر تولید شده کامپیوتری طبقه بندی می شود، اما در بیشتر هنر تولید شده کامپیوتری بخشی از کامپیوتر در اجرا محدود شده است. در تباین هنر الگوریتمی، طراحی خلاق، نتیجه فرایند الگوریتمی است، معمولاً فرایند تصادفی یا شبه تصادفی برای محصول تغییرپذیری به کار می برند. هنر الگوریتمی به هنر سیستمی هم مربوط می شود. معمولاً هنر دیجیتالی است، اگرچه تعدادی از هنرمندان با رسام ها کار می کنند. هنر فراکتال نمونه ای از هنر الگوریتمی است.
قدیمی ترین مثال های معروف از هنر الگوریتمی، کارهای هنری ایجاد شده توسط Georg Nees و Frieder Nake در اوایل سال ۱۹۶۰ است. این کارها با رسام ایجاد شده بودند و با کامپیوتر شخصی کنترل می شدند و اگرچه هنر تولید شده کامپیوتری بودند اما هنر دیجیتالی نبودند. عمل از راه ایجاد در نوشتن یک برنامه، ترتیبی از اعمالی که با رسام ایجاد می شوند. گذشته از کار مداوم Verostko و الگوریتم های او، مثال های معروف دیگر کارهای هنری فراکتال در اواسط تا اواخر سال ۱۹۸۰ ایجاد شده بود. این ها اکنون مهم هستند چون آن ها از وسایل متفاوتی در جهت اجرا استفاده می کنند. درحقیقت قدیمی ترین هنر الگوریتمی "drawn«با رسام بود، هنر فراکتال به سادگی یک تصویر در حافظه کامپیوتر ایجاد می کند بنابراین هنر دیجیتال است. شکل اولیه از کار هنری فراکتال یک تصویر ذخیره شده در کامپیوتر می باشد. هنوز»هنر فراکتال" در یک مفهوم صریحی مطرح نشده، چون الگوریتم به وسیلهٔ هنرمندان تدبیر نشده است.
برای یک کار هنری، هنر الگوریتمی مطرح شده است، ایجاد باید شامل فرایندهایی مبنی بر الگوریتم اختراع شده توسط هنرمند باشد. در اینجا یک الگوریتم ساده بتفصیل دستورالعمل برای طراحی و شاید اجرای یک کار هنری است، که ممکن است شامل کد کامپیوتر، توابع، عبارات یا ورودی دیگر که سرانجام شکل هنری را که می خواهیم، تعیین می کند. این ورودی ممکن است ریاضی، محاسباتی یا تولیدی در طبیعت باشد. ازانجاییکه الگوریتم ها به جبرگرایی تمایل دارند، به این معنی که اجرای مکرر آنها، همیشه در ساخت کارهای هنری کاملاً برابر، نتیجه دهد، بعضی از فاکتورهای خارجی مرسوم شده اند. می تواند هم تولیدکننده اعداد تصادفی در برخی نوع، یا بدنه خارجی از داده ( که می تواند محدوده ای از ضربان قلب ثبت شده تا فریم های یک فیلم باشد. ) بعضی از هنرمندان اساساً متضمن حرکات واشارات ورودی کار می کنند که سپس با یک الگوریتم اصلاح می شود. با این تعریف، هنر الگوریتمی با متدهای گرافیکی نظیر تولید فراکتال نادرست برنامه فراکتال مخلوط نشده است، آن لزوماً با عوامل انسانی مربوط است ( الگوریتم شخصی و نه یک پیش تنظیم در بسته ) . هنرمندان باید مناسب ترین عبارت را به ایده خودشان ربط دهند، درست مانند یک نقاش خواستار بهترین استفاده از رنگ هاست. با این تعریف، کوتاهی کردن در چیزی مثل تولید کردن فراکتال ( و استفاده آن برای همه یا بیشتر خلقت شما ) می تواند در ماهیت دستور کامپیوتر در جهت شکل کار نهائی مانع شود و به درستی هنر خالق نشود. الگوریتم ساختهٔ خود هنرمند جزء مکمل ابتکار است، به خوبی یک رسانه سراسری که عقیدهٔ آن ها را نقل می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنر الگوریتمی یک زیرمجموعه از هنر تولیدی است، و تقریباً همیشه با یک کامپیوتر اجرا شده است. اگر با کامپیوتر اجرا شده باشد به عنوان هنر تولید شده کامپیوتری طبقه بندی می شود، اما در بیشتر هنر تولید شده کامپیوتری بخشی از کامپیوتر در اجرا محدود شده است. در تباین هنر الگوریتمی، طراحی خلاق، نتیجه فرایند الگوریتمی است، معمولاً فرایند تصادفی یا شبه تصادفی برای محصول تغییرپذیری به کار می برند. هنر الگوریتمی به هنر سیستمی هم مربوط می شود. معمولاً هنر دیجیتالی است، اگرچه تعدادی از هنرمندان با رسام ها کار می کنند. هنر فراکتال نمونه ای از هنر الگوریتمی است.
قدیمی ترین مثال های معروف از هنر الگوریتمی، کارهای هنری ایجاد شده توسط Georg Nees و Frieder Nake در اوایل سال ۱۹۶۰ است. این کارها با رسام ایجاد شده بودند و با کامپیوتر شخصی کنترل می شدند و اگرچه هنر تولید شده کامپیوتری بودند اما هنر دیجیتالی نبودند. عمل از راه ایجاد در نوشتن یک برنامه، ترتیبی از اعمالی که با رسام ایجاد می شوند. گذشته از کار مداوم Verostko و الگوریتم های او، مثال های معروف دیگر کارهای هنری فراکتال در اواسط تا اواخر سال ۱۹۸۰ ایجاد شده بود. این ها اکنون مهم هستند چون آن ها از وسایل متفاوتی در جهت اجرا استفاده می کنند. درحقیقت قدیمی ترین هنر الگوریتمی "drawn«با رسام بود، هنر فراکتال به سادگی یک تصویر در حافظه کامپیوتر ایجاد می کند بنابراین هنر دیجیتال است. شکل اولیه از کار هنری فراکتال یک تصویر ذخیره شده در کامپیوتر می باشد. هنوز»هنر فراکتال" در یک مفهوم صریحی مطرح نشده، چون الگوریتم به وسیلهٔ هنرمندان تدبیر نشده است.
برای یک کار هنری، هنر الگوریتمی مطرح شده است، ایجاد باید شامل فرایندهایی مبنی بر الگوریتم اختراع شده توسط هنرمند باشد. در اینجا یک الگوریتم ساده بتفصیل دستورالعمل برای طراحی و شاید اجرای یک کار هنری است، که ممکن است شامل کد کامپیوتر، توابع، عبارات یا ورودی دیگر که سرانجام شکل هنری را که می خواهیم، تعیین می کند. این ورودی ممکن است ریاضی، محاسباتی یا تولیدی در طبیعت باشد. ازانجاییکه الگوریتم ها به جبرگرایی تمایل دارند، به این معنی که اجرای مکرر آنها، همیشه در ساخت کارهای هنری کاملاً برابر، نتیجه دهد، بعضی از فاکتورهای خارجی مرسوم شده اند. می تواند هم تولیدکننده اعداد تصادفی در برخی نوع، یا بدنه خارجی از داده ( که می تواند محدوده ای از ضربان قلب ثبت شده تا فریم های یک فیلم باشد. ) بعضی از هنرمندان اساساً متضمن حرکات واشارات ورودی کار می کنند که سپس با یک الگوریتم اصلاح می شود. با این تعریف، هنر الگوریتمی با متدهای گرافیکی نظیر تولید فراکتال نادرست برنامه فراکتال مخلوط نشده است، آن لزوماً با عوامل انسانی مربوط است ( الگوریتم شخصی و نه یک پیش تنظیم در بسته ) . هنرمندان باید مناسب ترین عبارت را به ایده خودشان ربط دهند، درست مانند یک نقاش خواستار بهترین استفاده از رنگ هاست. با این تعریف، کوتاهی کردن در چیزی مثل تولید کردن فراکتال ( و استفاده آن برای همه یا بیشتر خلقت شما ) می تواند در ماهیت دستور کامپیوتر در جهت شکل کار نهائی مانع شود و به درستی هنر خالق نشود. الگوریتم ساختهٔ خود هنرمند جزء مکمل ابتکار است، به خوبی یک رسانه سراسری که عقیدهٔ آن ها را نقل می کند.
wiki: هنر الگوریتمی