هنر اشکانیان به عنوان یک هنر ایرانی است که در امپراتوری اشکانی در مناطق مجاور از جمله عراق ( شرق نزدیک ) از لحاظ فرهنگی تحت تأثیر قرار داده است. امپراتوری اشکانی از حدود ۲۵۰ سال پیش از میلاد تا ۲۲۰ میلادی در ایران بوده اند. هنر اشکانی در واقع آمیزه ای از دو هنر ایرانی و هنر یونانی است.
... [مشاهده متن کامل]
امپراتوری اشکانی کشورهای ایران و عراق امروزی را زیرپوشش داشته است و دربرگیرنده یک منطقه بزرگ با مردمانی با فرهنگ های متفاوت بوده است. اشکانیان در زمینه هنر بسیار قوی بوده اند و هنرمندان در طی قرن ها بعد حتی پس از سرنگونی اشکانیان؛ مورد تقلید و استفاده دیگر حکومت ها مانند سلسله بعدی ( ساسانیان ) بوده است.
هنر اشکانیان در شهرستان هایی از سوریه از جمله پالمیرا و شام وجود دارد که همه آنها جزئی از سرزمین اشکانیان بوده اند. در شمال امپراتوری هنر اشکانیان بیشتر در ارمنستان رونق گرفته است و در جنوب به روشنی می توان آثار دوره اشکانی را در بحرین مشاهده کرد که به دوران اشکانیان تعلق دارند.
از ویژگی های بسیار مشخص و برجستهٔ این گونه هنر ایرانی، چهره نگاری و چهره محوری آن است. این چهره محوری سپس از راه شاهنشاهی بیزانس به اروپا رفت و خود را در هنر سده های میانی اروپایی در کالبد نگاه چهره های اشخاص خود را نشان می دهد.
یکی از دلایلی که این هنر تاکنون ناشناخته مانده است؛ نادیده گرفتن جایگاه ها و سایت های حفاری باستان شناختی در هنگام حفاری است. در سدهٔ بیستم میلادی، باستان شناس سرشناس، میخائیل ایووانویچ راستوفستچ روس تبار، در پی حفاری هایی در منطقهٔ دورا - اوروپوس در سوریهٔ کنونی؛ از طریق شباهت های یافته شده در شهرهای پالمیرا و ایران تا شمال هند در چینه های باستان شناختی سده های نخست میلادی، پی به هنری یکپارچه و یکسان برد که سپس به «هنر اشکانی» یا «هنر پارتی» نامور شد.
اینکه آیا همه هنر اشکانی از آن خود اشکانیان بوده است، هنوز گمان برانگیز و مورد ظن است. برای نمونه چهره محوری در هنر ایرانی نبوده است ولی این هنر نزد اشکانیان بسیار پراهمیت و ارزشمند بوده و در هنر پالمیرا و سکه های اشکانی بسیار هویدا است. یکی از گمانهایی که این هنر را می توان یک هنر اشکانی دانست، این است که این هنر در خارج منطقهٔ فرات میانی دیده نشده و مدرکی دال بر وجود آن تاکنون یافت نشده است. به سخن ساده تر هنر اشکانی، هنری است که از پیشرفت اندیشهٔ برتر بومی منطقهٔ فرات میانی پدیدار گشته است.
... [مشاهده متن کامل]
امپراتوری اشکانی کشورهای ایران و عراق امروزی را زیرپوشش داشته است و دربرگیرنده یک منطقه بزرگ با مردمانی با فرهنگ های متفاوت بوده است. اشکانیان در زمینه هنر بسیار قوی بوده اند و هنرمندان در طی قرن ها بعد حتی پس از سرنگونی اشکانیان؛ مورد تقلید و استفاده دیگر حکومت ها مانند سلسله بعدی ( ساسانیان ) بوده است.
هنر اشکانیان در شهرستان هایی از سوریه از جمله پالمیرا و شام وجود دارد که همه آنها جزئی از سرزمین اشکانیان بوده اند. در شمال امپراتوری هنر اشکانیان بیشتر در ارمنستان رونق گرفته است و در جنوب به روشنی می توان آثار دوره اشکانی را در بحرین مشاهده کرد که به دوران اشکانیان تعلق دارند.
از ویژگی های بسیار مشخص و برجستهٔ این گونه هنر ایرانی، چهره نگاری و چهره محوری آن است. این چهره محوری سپس از راه شاهنشاهی بیزانس به اروپا رفت و خود را در هنر سده های میانی اروپایی در کالبد نگاه چهره های اشخاص خود را نشان می دهد.
یکی از دلایلی که این هنر تاکنون ناشناخته مانده است؛ نادیده گرفتن جایگاه ها و سایت های حفاری باستان شناختی در هنگام حفاری است. در سدهٔ بیستم میلادی، باستان شناس سرشناس، میخائیل ایووانویچ راستوفستچ روس تبار، در پی حفاری هایی در منطقهٔ دورا - اوروپوس در سوریهٔ کنونی؛ از طریق شباهت های یافته شده در شهرهای پالمیرا و ایران تا شمال هند در چینه های باستان شناختی سده های نخست میلادی، پی به هنری یکپارچه و یکسان برد که سپس به «هنر اشکانی» یا «هنر پارتی» نامور شد.
اینکه آیا همه هنر اشکانی از آن خود اشکانیان بوده است، هنوز گمان برانگیز و مورد ظن است. برای نمونه چهره محوری در هنر ایرانی نبوده است ولی این هنر نزد اشکانیان بسیار پراهمیت و ارزشمند بوده و در هنر پالمیرا و سکه های اشکانی بسیار هویدا است. یکی از گمانهایی که این هنر را می توان یک هنر اشکانی دانست، این است که این هنر در خارج منطقهٔ فرات میانی دیده نشده و مدرکی دال بر وجود آن تاکنون یافت نشده است. به سخن ساده تر هنر اشکانی، هنری است که از پیشرفت اندیشهٔ برتر بومی منطقهٔ فرات میانی پدیدار گشته است.
