هندمینی

شروان دارای سه پسر بنامهای: دارا� - حیدر و صفر� می باشد که اکنون به تیره های داراوندی – حیدروندی و صفروندی معروفند. پس از درگذشت تشمال رئیس، شروان خود را به عنوان تشمال منطقه معرفی کرد و تا کنون به عنوان تشمال های طایفه علی شروان محسوب می شوند. از علی فقط یک پسر بنام چراغ �به جا مانده که تیره او به چراغوندی معروف است. فرزندان علی و شروان سالیان سال به تبار خود وفادار بوده و�نام خانوادگی خود را دیرک وند� انتخاب می کردند.
از افراد معروف و از توشمالان ایل در سده های گذشته، مولاخان دیرک وند، فرزند دارا ( دارا فرزند شروان ) بوده که بعد از وی فرزندش عبدگه رئیس�طایفه می شود. عبدگه دارای هفت پسر به نام های:
شیخ محمد، میرزا، مولا، ملگه، احمدبگ، ولگی و عبدعلی، بود.
ریاست و اداره ایل به عهده شیخ محمد� بوده و پس از وفات شیخ محمد به لحاظ اقتدار و اداره همسرش بانو خیره - ( سپس به توشمالان خیره معروف بوده ) - ، عهده دار امور و ولایت بر فرزندش علی مامگه فرزند شیخ محمد که به سن بلوغ نرسیده بود شده است.
✔لازم به ذکر است که توشمالان فعلی طایفه علیشروان هنوز به نام طایفه دیرک وند می باشند، نام دیرکوند حکایت از تعلق نسبی ایل علیشروان به تبار دیرک وند دارد.
دیرک وند یا دریک وند یکی از مهمترین ایل های ساکن پیشکوه ( لُرستان کنونی ) است و بخش مهمی از مردم ایل بالا گریوه بشمار می روند. سکونتگاه دیرکوندها جنوب شهرستان خرم آباد و بخش الوار گرمسیری شهرستان اندیمشک است.
نام دریک برگرفته از نام اولین سکه زر دوران باستان است، این نام مرکب از دو کلمه ی � دی � به مفهوم � ده � و � رک � به مفهوم تکیه گاه و پشتیبان و در مجموع به معنی پشتیبان ده و یا کد خدای طایفه و ده و مفاهیمی از این دست است. ولادمیر مینورسکی دیرکوندها را از قبیله جنگروی معرفی می کند. �طبق تاریخ گزیده، جنگروی ( جنگردی ) نام طایفه ای است که شجاع الدین خورشید ( مدفون در گوشه شهنشاه خرم آباد ) سر سلسله اتابکان لُر کوچک به آن تعلق داشت.
🔻طایفه علیشروان متشکل از شش تیره بزرگ: صفروندی – داراوندی – حیدروندی – چراغوندی� - خدرسنی – قیطول �و گنجه، میباشد، نحوه نامگذاری تیره ها کاملا لُری� بوده و نظایر آنها در استان لرستان ازجمله میرزا وندی – دیرکوندی – کمالوندی و . . موجود است.
🔻مکان استقرار کنونی تیره های مختلف این طایفه:
تیره داروندی در روستای زیفل سکونت دارند. تیره صفروند در روستای �پا کل گراب. تیره قیطول در روستای چنار باشی، آب انار، نقل، سیاگاو، و حونگه سکونت دارند و بعنوان توشمالان طایفه علیشروان محسوب می شوند. تیره حیدروند در روستای پا کل گراب سکونت دارند. تیره چراغوند در روستای گنجه و پاکل گراب و �ابهر پایین و ارتفاعات باریک آب سکونت دارند. تیره گنجه در روستای گنجه. تیره موسی در روستای موسی. تیره جابری در روستای بلک و شباب سکونت و تیره مالیمان در روستای کلم �سکونت دارند.

بعدها نام این سکه به یونان هم کشیده شد بطوریکه هم اکنون واحد پول کشور یونان داخام میباشد که از کلمه دریڪ گرفته شده است.
علاوه بر این در چندین کشور عربی همسایه نیز این نام برای واحد پول انتخاب شد. درهم که از کلمه دراخام یا دریڪ اقتباس شده است. در نتیجه با چنین مستندات تاریخی و نظرات پژوهشگران و محققین چنین استنبات میشود که دریڪ یا دیرڪ "وندها" منتسب موین داریوش هخامنش هستند.
طایفه های دارای پسوند ( وند ) دو گروهند؛
۱ - گروهی که در دوران هخامنشیان بنام پیشه ( شغل ) نیای خود به آن معروف شدند، مانند ( دریڪ وند = خزانه دار ) . ( سپه وند = نگهبان سپاه ) . ( دال وند = مسئول عقابها ) . ( ترکاش وند = مسئول تیروکمانها ) . و . . .
۲ - گروهی که بعد از ظهور اسلام بنام پدران یا منطقه سکونت خود به این نامها معروف شدند، مانند ( حسن وند ) . ( بیرن وند ) . ( چغل وند ) . و . . .
✔دریڪ یا دیرڪ "وند" نامی ڪهن به بلندای تاریخ باستان، ( علیشروان )
منبع: مرکز مطالعات و تحقیقات استراتژیک ایران.

●همچنین مردمان این ایل کهن بجز ایران در استانهای کردنشین کشورهای عراق، ترکیه و شهرستان "دیرڪ" استان حسکه سوریه نیز سکونت دارند.
●امیدواریم روزی توسطه افراد محقق و تاریخ پژو، با کمک میراث بجامانده از دوران کهن ( اشیاء، نامها، منطقه و. . ) بدور از روایات و داستانهای نادرست، بصورت علمی، مستند و صحیح به تاریخ واقعی این کهن دیار دست یابیم، باسپاس

این حاکمان درطول دوران حکومت شایسته خود مورد حمایت همه جانبه دیرڪوندها بودند.
●ولادیمیرمینورسکی ایرانشناس روسی دیرڪوندها را نیز از مردمان جنگروی معرفی میکند. [11]
دیرڪ وند مهمترین و کهنترین ایل زاگرس نشین و منطقه بالاگریوه

حدود 2000خانوار بختیاری در
آنجا ماندگار شدند
محل سکونت 2000خانوار
بختیاری ، و حاکم شدن حاتم
خان منجزی بختیاروند در کشمیر
و ساکن شدن بختیاری ها در میان خیل. دربند. مرغا*مرغاب *
طایفه حاتمی منجزی *تمی منجی*
طایفه عالی شیر
( ( ( *شیرعالی. شیرعالیان
. علیشیران. ) ) ) بختیاروند
علی شیران*یکی از ایل های
ایل بزرگ بختیاروند بود که
در فتح هند شرکت کردند
طائفه آل خورشید بختیاری
یکی از طوایف ایل شیرعالی
است در باغملک
طایفه تمبی*تمی*بختیاری از ایل کیانرسی در باغملک.
مسجدسلیمان
ایل عالی شیران ساکن در مسجدسلیمان. باغملک
. بهبهان. لردگان. چهارمحال.
اصفهان
طایفه شیرانی *شیرعالی *در اصفهان
طایفه شیرانی *شیرالی*در ایل جانکی سردسیر بختیاروند
لردگان
بعضی از طوایف بختیاری بعد از سالها به ایران بازگشتند و در مناطق دیگری به جزء منطقه ایلی خود ساکن شده اند
مانند طایفه خلیلی در خلیل شهر مازندران
یکی از محلات قدیمی آن
با نام کشمیر خیل
است
همان میا خیل کشمیر که بختیاری ها سکونت کردند
یکی از طوایف ایل منجزی ایل بزرگ بختیاروند
طایفه خلیلی بیگیوند است
که تعدادی از تیره های آن از
هند به جیرفت کرمان آمدند
و از لار و کازرون. لردگان ، باغملک عبور کرده و در مسجدسلیمان و شوشتر. لالی. کوهرنگ
. چادگان. فارسان . اصفهان ساکن شدند