هَندِل، گِئورگ فریدریش (۱۶۸۵ـ۱۷۵۹)(Handel, George Friedrich)
هَندِل، گِئورگ فریدریش
آهنگ ساز آلمانی. از ۱۷۲۶ تابعیت انگلستان را پذیرفت. نخستین اپرای او، آلمیرا، در ۱۷۰۵ در هامبورگ به اجرا درآمد. در ۱۷۱۰ رهبر ارکستر امیر هانوور(بعدها جورج اول پادشاه انگلستان) شد. در ۱۷۱۲ به انگلستان رفت و با آثاری همچون موسیقی آب(۱۷۱۷)، که برای جورج اول حین گردش بر روی رود تمزساخته بود، پایه های شهرت و محبوبیت خود را بنا کرد. ازجمله آثار کُرال بزرگ اوست: مسیح(۱۷۴۲) و اوراتوریوهای پس از آن مانند سامسون(۱۷۴۳)، بِلشَصَّر(۱۷۴۵)، یهودای مکّابی(۱۷۴۷)، و یفتاح(۱۷۵۲). سفرهای او به ایتالیا از ۱۷۰۶ تا ۱۷۱۰ الهام بخش تعدادی اپرا و اوراتوریو بودند، و در ۱۷۱۱ اپرای رینالدواو در لندن به اجرا درآمد. طالوت (شائول') و بنی اسرائیل در مصر(هر دو ۱۷۳۹) توفیقی نیافتند، اما شاهکارش، اوراتوریو مسیح، که حاصل کار تمام عمر او بود در ۱۷۴۲ نخستین بار در دوبلین، اجرا شد. هندل در هالهبه دنیا آمد. پس از مخالفت های اولیه از جانب پدرش که جراح و سلمانی بود، در هاله به تحصیل موسیقی پرداخت و در ۱۷۰۲ به دانشگاه آن شهر فرستاده شد تا حقوق بخواند، و در همان حال آزمایشی به نواختن ارگ در کلیسای دُممشغول شد. سال بعد رشتۀ حقوق را رها کرد تا نوازندۀ ویولن و بعدها هارپسیکورد، در اپرای کایزِر (قیصر)در هامبورگ شود، و در ۱۷۰۵ اپراهای آلمیرا و نروناو به روی صحنه رفتند. در ۱۷۰۹ آگریپینارا با موفقیت در ونیز اجرا کرد و در مقام نوازندۀ هارپسیکورد نیز شهرت زیادی به دست آورد. در ۱۷۲۰، با تأسیس آکادمی سلطنتی موسیقی پرکارترین دوران زندگی هندل در زمینۀ ساخت اپرا آغاز شد، و در طی بیست سال بعدی بیش از ۳۰ اثر ساخت. آخرین اپرای هندل در ۱۷۴۱ به اجرا درآمد، و پس از آن او بیشتر وقت خود را به اوراتوریو اختصاص داد. موفقیت مسیح، هندل را تشویق کرد تا ۱۲ اوراتوریوی دیگر نیز بسازد، برخی برمبنای متون عهد عتیق (سامسون، سلیمان، ۱۷۴۹)، و بقیه برمبنای اساطیر کلاسیک (سِمِله، ۱۷۴۳). همچنان به حضور در برنامه های عمومی در مقام رهبر ارکستر و ارگ نواز ادامه می داد، و کنسرتوهایی بین بخش های اوراتوریوهایش اجرا می کرد. در ۱۷۵۱، با این که آب مروارید خود را عمل کرد، به کلّی نابینا شد. آخرین برنامۀ عمومی موفقیت آمیز او در ۱۷۴۹ اجرای سوییت برای سازهای بادی برای همراهی آتش بازی سلطنتی در گرین پارکبود.
هَندِل، گِئورگ فریدریش
آهنگ ساز آلمانی. از ۱۷۲۶ تابعیت انگلستان را پذیرفت. نخستین اپرای او، آلمیرا، در ۱۷۰۵ در هامبورگ به اجرا درآمد. در ۱۷۱۰ رهبر ارکستر امیر هانوور(بعدها جورج اول پادشاه انگلستان) شد. در ۱۷۱۲ به انگلستان رفت و با آثاری همچون موسیقی آب(۱۷۱۷)، که برای جورج اول حین گردش بر روی رود تمزساخته بود، پایه های شهرت و محبوبیت خود را بنا کرد. ازجمله آثار کُرال بزرگ اوست: مسیح(۱۷۴۲) و اوراتوریوهای پس از آن مانند سامسون(۱۷۴۳)، بِلشَصَّر(۱۷۴۵)، یهودای مکّابی(۱۷۴۷)، و یفتاح(۱۷۵۲). سفرهای او به ایتالیا از ۱۷۰۶ تا ۱۷۱۰ الهام بخش تعدادی اپرا و اوراتوریو بودند، و در ۱۷۱۱ اپرای رینالدواو در لندن به اجرا درآمد. طالوت (شائول') و بنی اسرائیل در مصر(هر دو ۱۷۳۹) توفیقی نیافتند، اما شاهکارش، اوراتوریو مسیح، که حاصل کار تمام عمر او بود در ۱۷۴۲ نخستین بار در دوبلین، اجرا شد. هندل در هالهبه دنیا آمد. پس از مخالفت های اولیه از جانب پدرش که جراح و سلمانی بود، در هاله به تحصیل موسیقی پرداخت و در ۱۷۰۲ به دانشگاه آن شهر فرستاده شد تا حقوق بخواند، و در همان حال آزمایشی به نواختن ارگ در کلیسای دُممشغول شد. سال بعد رشتۀ حقوق را رها کرد تا نوازندۀ ویولن و بعدها هارپسیکورد، در اپرای کایزِر (قیصر)در هامبورگ شود، و در ۱۷۰۵ اپراهای آلمیرا و نروناو به روی صحنه رفتند. در ۱۷۰۹ آگریپینارا با موفقیت در ونیز اجرا کرد و در مقام نوازندۀ هارپسیکورد نیز شهرت زیادی به دست آورد. در ۱۷۲۰، با تأسیس آکادمی سلطنتی موسیقی پرکارترین دوران زندگی هندل در زمینۀ ساخت اپرا آغاز شد، و در طی بیست سال بعدی بیش از ۳۰ اثر ساخت. آخرین اپرای هندل در ۱۷۴۱ به اجرا درآمد، و پس از آن او بیشتر وقت خود را به اوراتوریو اختصاص داد. موفقیت مسیح، هندل را تشویق کرد تا ۱۲ اوراتوریوی دیگر نیز بسازد، برخی برمبنای متون عهد عتیق (سامسون، سلیمان، ۱۷۴۹)، و بقیه برمبنای اساطیر کلاسیک (سِمِله، ۱۷۴۳). همچنان به حضور در برنامه های عمومی در مقام رهبر ارکستر و ارگ نواز ادامه می داد، و کنسرتوهایی بین بخش های اوراتوریوهایش اجرا می کرد. در ۱۷۵۱، با این که آب مروارید خود را عمل کرد، به کلّی نابینا شد. آخرین برنامۀ عمومی موفقیت آمیز او در ۱۷۴۹ اجرای سوییت برای سازهای بادی برای همراهی آتش بازی سلطنتی در گرین پارکبود.
wikijoo: هندل،_گیورگ_فریدریش_(۱۶۸۵ـ۱۷۵۹)