هند شاهزادگان

هِند شاهزادگان (India of the Princes)
در دوران استعمار بریتانیا، راجگان و شهریاران بر ۵۶۲ امیرنشین هند حکومت می کردند. مساحت مجموع متصرفات ۱,۸۵۴,۳۴۷ کیلومتر مربع (۴۵ درصد از کل مساحت هند پیش از تقسیم) و جمعیت آن بالغ بر ۹۳ میلیون نفر بود. در زمان تقسیم هند در ۱۹۴۷ دولت بریتانیا به شهریاران استقلال داد؛ ولی به آنان توصیه کرد که به هند یا پاکستان بپیوندند. در ۱۹۴۷ـ۱۹۵۰ همه به استثنای کشمیر در یکی از این دو کشور ادغام شدند. امیرنشین ها بیشتر هندو و حکمران آنان عمدتاً راجپوتبودند. در قرن ۱۶، که مسلمانان به هند حمله کردند، موقعیت جغرافیایی سرزمین های راجپوت در صحرای شمال غربی هیمالایا و در ارتفاعات مرکزی آن ها را از این حمله مصون نگه داشت. با فروپاشی امپراتوری مغول هند، سرکردگان سپاهیان مزدور، کشورهای امیرنشین تازه ای را تأسیس کردند؛ مانند بارودا، حیدرآباد، گوالیور، ایندور، بوپال، پاتیالا، بهاوالپور. امیرنشین های غیر راجپوت نیز عبارت بودند از میسور، تراوانکور، و کوچین.