هند، زبان های
زبان های رایج در شبه قارۀ هند. این زبان ها را عموماً به خانواده های زبانی زیر طبقه بندی می کنند: هندواروپایی (به ویژه هندو ایرانی)، دراویدی و استروآسیایی (به ویژه موندا) و چین و تبتی. در قانون اساسی هند چهارده زبان به رسمیت شناخته شده است. هندی، اردو، پنجابی، بنگالی و آسامی، از زبان های هندوایرانی؛ تِلوگو، تامیل، از زبان های دراویدی و مانیپوریِ آسام و نِواری نپال از زبان های چین و تبتی اند. سِندی، اردو و پنجابی در پاکستان جزو زبان های هندو ایرانی و زبان براهویی از شاخه های دراویدی شمرده می شوند. نیز← هندی،_زبان
زبان های رایج در شبه قارۀ هند. این زبان ها را عموماً به خانواده های زبانی زیر طبقه بندی می کنند: هندواروپایی (به ویژه هندو ایرانی)، دراویدی و استروآسیایی (به ویژه موندا) و چین و تبتی. در قانون اساسی هند چهارده زبان به رسمیت شناخته شده است. هندی، اردو، پنجابی، بنگالی و آسامی، از زبان های هندوایرانی؛ تِلوگو، تامیل، از زبان های دراویدی و مانیپوریِ آسام و نِواری نپال از زبان های چین و تبتی اند. سِندی، اردو و پنجابی در پاکستان جزو زبان های هندو ایرانی و زبان براهویی از شاخه های دراویدی شمرده می شوند. نیز← هندی،_زبان
wikijoo: هند،_زبان_های