هند برای اولین بار در سال ۱۹۰۰ در بازیهای المپیک شرکت کرد؛ در حالی که تنها یک ورزشکار این کشور ( نورمن پریچارد ) دو مدال - هر دو نقره در دو و میدانی کسب کرد.
تیم هند تا سال ۱۹۲۰ در بازیهای المپیک تابستانی شرکت نکرد.
این کشور برای اولین بار در سال ۱۹۲۰ تیمی را به بازی های المپیک تابستانی فرستاد و از آن زمان تاکنون در همه رقابت های تابستانی شرکت کرده است.
ورزشکاران هندی ۲۸ مدال کسب کرده اند که همگی در بازی های تابستانی بوده اند.
برای یک دوره زمانی، تیم ملی هاکی روی چمن هند در مسابقات المپیک جوایز بسیاری کسب کرد و در دوازده المپیک از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۸۰ جمعاً یازده مدال به دست آورد.
جنبش المپیک هند در طی دهه ۱۹۲۰ تأسیس شد.
در سال ۱۹۲۳، یک کمیته موقت المپیک در هند تشکیل شد و در فوریه ۱۹۲۴، کمیته بازیهای المپیک هند، جهت انتخاب تیمی برای بازیهای المپیک تابستانی پاریس برگزار شد.
هیئت هند در المپیک پاریس شامل هفت ورزشکار، هفت تنیس باز و مدیر تیم هری باک بود.
در سال ۱۹۲۷، کمیته موقت المپیک هند رسماً به انجمن المپیک هند ( IOA ) تبدیل شد.
وظایف اصلی آن توسعه ورزش در هند، انتخاب شهرهای میزبان برای بازیهای ملی و اعزام تیمهای منتخب از بازیهای ملی به بازیهای المپیک تابستانی بود.
بنابراین، در سال ۱۹۲۸، هفت ورزشکار را به عنوان نماینده هند در بازیهای المپیک تابستانی بعدی انتخاب کرد.
در این زمان، فدراسیون هاکی هند ( IHF ) نیز تأسیس شده بود و یک تیم هاکی را به بازی های المپیک تابستانی اعزام کرد.
در المپیک ۲۰۰۸ پکن، ابیناو بیندرا در ماده ۱۰ متر تفنگ بادی مردان طلا گرفت و اولین هندی بود که در بازی های المپیک به مدال طلای انفرادی دست یافت.
ویژندر سینگ با مدال برنز خود در وزن متوسط، اولین مدال بوکس کشور را بدست آورد.
در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن تیم هندی ۸۳ نفره در این بازی ها شرکت کرد و با مجموع شش مدال بهترین های کشور را رقم زد.
کشتی گیری به نام سوشیل کومار از زمان نورمن پریچارد در سال ۱۹۰۰ با چندین مدال انفرادی المپیک ( برنز در المپیک ۲۰۰۸ پکن و نقره در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ ) اولین هندی شد.
ساینا نهوال در مسابقات بدمینتون در مسابقات انفرادی زنان موفق به کسب مدال برنز در مسابقات جهانی شد
در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ برزیل، هند با شرکت ۱۱۸ ورزشکار در این مسابقات شرکت کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتیم هند تا سال ۱۹۲۰ در بازیهای المپیک تابستانی شرکت نکرد.
این کشور برای اولین بار در سال ۱۹۲۰ تیمی را به بازی های المپیک تابستانی فرستاد و از آن زمان تاکنون در همه رقابت های تابستانی شرکت کرده است.
ورزشکاران هندی ۲۸ مدال کسب کرده اند که همگی در بازی های تابستانی بوده اند.
برای یک دوره زمانی، تیم ملی هاکی روی چمن هند در مسابقات المپیک جوایز بسیاری کسب کرد و در دوازده المپیک از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۸۰ جمعاً یازده مدال به دست آورد.
جنبش المپیک هند در طی دهه ۱۹۲۰ تأسیس شد.
در سال ۱۹۲۳، یک کمیته موقت المپیک در هند تشکیل شد و در فوریه ۱۹۲۴، کمیته بازیهای المپیک هند، جهت انتخاب تیمی برای بازیهای المپیک تابستانی پاریس برگزار شد.
هیئت هند در المپیک پاریس شامل هفت ورزشکار، هفت تنیس باز و مدیر تیم هری باک بود.
در سال ۱۹۲۷، کمیته موقت المپیک هند رسماً به انجمن المپیک هند ( IOA ) تبدیل شد.
وظایف اصلی آن توسعه ورزش در هند، انتخاب شهرهای میزبان برای بازیهای ملی و اعزام تیمهای منتخب از بازیهای ملی به بازیهای المپیک تابستانی بود.
بنابراین، در سال ۱۹۲۸، هفت ورزشکار را به عنوان نماینده هند در بازیهای المپیک تابستانی بعدی انتخاب کرد.
در این زمان، فدراسیون هاکی هند ( IHF ) نیز تأسیس شده بود و یک تیم هاکی را به بازی های المپیک تابستانی اعزام کرد.
در المپیک ۲۰۰۸ پکن، ابیناو بیندرا در ماده ۱۰ متر تفنگ بادی مردان طلا گرفت و اولین هندی بود که در بازی های المپیک به مدال طلای انفرادی دست یافت.
ویژندر سینگ با مدال برنز خود در وزن متوسط، اولین مدال بوکس کشور را بدست آورد.
در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن تیم هندی ۸۳ نفره در این بازی ها شرکت کرد و با مجموع شش مدال بهترین های کشور را رقم زد.
کشتی گیری به نام سوشیل کومار از زمان نورمن پریچارد در سال ۱۹۰۰ با چندین مدال انفرادی المپیک ( برنز در المپیک ۲۰۰۸ پکن و نقره در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ ) اولین هندی شد.
ساینا نهوال در مسابقات بدمینتون در مسابقات انفرادی زنان موفق به کسب مدال برنز در مسابقات جهانی شد
در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ برزیل، هند با شرکت ۱۱۸ ورزشکار در این مسابقات شرکت کردند.
wiki: هند در المپیک