واژه "هِناد" ( henad ) در فلسفه به معنای "واحد الهی" است و جمع آن که "هنادها" ( henafs ) می باشد، تعداد "واحدهای الهی" است که به اعتقاد پروکلس ( رئیس آکادمی آتن در قرن چهارم میلادی ) که نظام فلسفی اش بر مبنای تثلیث افلوطینی واحد، عقل و نفس است می باشد؛ با این تفاوت که پروکلس اندیشه های افلوطین را با تکثیر سه گانه ها و یک نظریه عام درباره عملکردشان، توسعه داده است؛به نحوی که در هر یک از سه گانه، یک فرآیند تکاملی در جریان است و از عنصر خلاق سه گانه، عنصر جدیدی ظهور می کند که با خود سه گانه تفاوت دارد. این عنصر جدید هم در منشاء خود و هم فراتر از آن را ناشی می شود و هم به سوی آن باز می گردد؛ به نحوی که از واحد اولیه، هنادها ( واحدهای الهی ) نشات می گیرند. هنادها، همه با هم، عالم عقل را می سازند که به سه حوزه وجود، حیات و اندیشه تقسیم می شود.
... [مشاهده متن کامل]
منبع: تاریخ فلسفه غرب آنتونی کنی، ترجمه رضا یعقوبی، جلد دوم، چاپ دوم، تهران، ۱۳۹۹، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه، فلسفه و ایمان از آگوستین تا ابن میمون، صص ۵۲ و ۵۳.
... [مشاهده متن کامل]
منبع: تاریخ فلسفه غرب آنتونی کنی، ترجمه رضا یعقوبی، جلد دوم، چاپ دوم، تهران، ۱۳۹۹، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه، فلسفه و ایمان از آگوستین تا ابن میمون، صص ۵۲ و ۵۳.