هنائی

لغت نامه دهخدا

هنائی. [ هََ ئی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به هناء یا از بنی هناء از قبیله طی.

هنائی. [ هََ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن حسن ، معروف به دوسی. از مردم مصر و از علمای نحو و لغت و پیرو مذهب کوفیان است. او راست : کتاب مجردالغریب که بمانند کتاب العین و به ترتیب ابتثی تدوین کرده است ، دیگر المنضد، دیگر کتاب الفرید در علم لغت. ( از فهرست ابن الندیم ).

پیشنهاد کاربران

بپرس