هن و هن

/hennohen/

لغت نامه دهخدا

هن و هن. [ هَِ ن ْ ن ُ هَِ ن ن ] ( اِ صوت ) کنایه از نفس نفس زدن حاصل از خستگی و یا بیماری است.

( اسم ) بزحمت نفس کشیدن بر اثر خستگی و تلاش بسیار.

(هِ نُ هِ ) (اِمر. ) (عا. ) نفس نفس زدن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید