همه پرسی ریاست جمهوری عراق (۱۹۹۵). همه پرسی ریاست جمهوری در عراق در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۵ برگزار شد. این اولین انتخابات مستقیم ریاست جمهوری در حکومت صدام حسین بود. وی از سال ۱۹۷۹ میلادی با عنوان رئیس شورای رهبری انقلاب ریاست این کشور را به عهده گرفته بود. از آنجا که در این انتخابات هیچ نامزد دیگری حضور نداشت، روی تعرفه های انتخاباتی این جمله نوشته شده بود: «آیا رئیس صدام حسین را تأیید می کنید که رئیس جمهور باشد؟»[ ۱] . [ ۲] شرکت کنندگان می توانستند از میان دو گزینهٔ آری و خیر یکی را با خودکار علامت بزنند. [ ۲] تنها یک روز بعد، عزت ابراهیم الدوری، معاون صدام در شورای فرماندهی اعلام کرد که رئیس جمهور فعلی ۹۹٫۹۶ درصد از آرای حدود ۸٫۴ میلیون شرکت کننده را به دست آورده است. به طور رسمی، ۳۰۵۲ نفر علیه او رای داده بودند ( که ۴۵ نفر از آنها در بغداد بودند[ ۳] [ ۴] ) . میزان مشارکت ۹۹٫۴۷ درصد بود. [ ۵] جامعه بین المللی با ناباوری گسترده به این ارقام واکنش نشان داد. [ ۶]
کلید این انتخابات با فرار دو تن از مقامات ارشد دولتی به نام های حسین کامل المجید و صدام کامل و همسرانشان در ماه اوت به اردن زده شد. صدام در جریان بحرانی که پس از این فرار روی داد اقداماتی را برای کنترل اوضاع انجام داد. این همه پرسی تلاشی بود برای تقویت مشروعیت صدام. [ ۷] شورای رهبری انقلاب در جلسه ۷ سپتامبر ۱۹۹۵ اصلاحیهٔ موقتی به قانون اساسی افزود که به موجب آن رئیس شورا به طور خودکار ریاست جمهوری را بر عهده گیرد، مشروط بر آنکه این کار به تأیید مجلس و مردم از طریق همه پرسی قرار گیرد. پارلمان عراق نامزدی صدام را در ۱۰ سپتامبر تأیید کرد و زمینه را برای انتخابات مهندسی شده فراهم کرد. [ ۶]
اعضای حزب بعث پیش از انتخابات از خانه ها بازدید می کردند و اطمینان می یافتند که خانواده ها کارت جیره بندی داشته باشند. ( در آن زمان، در نتیجهٔ تحریم های عراق، غذا کمیاب شده بود ) . مفهوم روشن این کار این بود که نوع رأی نادرست می تواند به معنای عدم دریافت مواد غذایی باشد. [ ۸] رأی دهندگان باید نام بستگان خود را در تعرفه های رأی ذکر می کردند و بر اساس برخی گزارش های مخالفان حزب بعث، در صورت ثبت رأی «نه» خانواده های خود را در معرض تهدید قرار می دادند. گزارشگر ویژه سازمان ملل در گزارشی در نوامبر اشاره کرد که به دلیل نفوذی بودن دستگاه امنیتی «عملاً هیچ شهروندی جرئت مخالفت با ریاست جمهوری یا دولت را نخواهد داشت – مگر اینکه آماده باشد خود را در معرض خطر مرگ قرار دهد». [ ۹] تقریباْ همهٔ ناظران بر این باور بودند که هر گونه رأی منفی با مجازات سخت مواجه خواهد شد. [ ۱۰] در جریان این انتخابات اعضای وفادار و متعصب کادری حزب بعث در حالی که تبلیغات وسیعی برای صدام حسین در دست داشتند، [ ۱۱] مردم را گله وار پای صندوق ها می آوردند[ ۱۲] و با این کار اثبات می کردند که حزب بعث و شورای رهبری انقلاب همه کاره هستند. نتیجه این همه پرسی ( یا انتخابات تک نامزدی ) نشان داد که ترس مردم عراق از صدام حسین بسیار بیشتر از تحریم هایی بوده که علیه آنها اعمال شده است. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکلید این انتخابات با فرار دو تن از مقامات ارشد دولتی به نام های حسین کامل المجید و صدام کامل و همسرانشان در ماه اوت به اردن زده شد. صدام در جریان بحرانی که پس از این فرار روی داد اقداماتی را برای کنترل اوضاع انجام داد. این همه پرسی تلاشی بود برای تقویت مشروعیت صدام. [ ۷] شورای رهبری انقلاب در جلسه ۷ سپتامبر ۱۹۹۵ اصلاحیهٔ موقتی به قانون اساسی افزود که به موجب آن رئیس شورا به طور خودکار ریاست جمهوری را بر عهده گیرد، مشروط بر آنکه این کار به تأیید مجلس و مردم از طریق همه پرسی قرار گیرد. پارلمان عراق نامزدی صدام را در ۱۰ سپتامبر تأیید کرد و زمینه را برای انتخابات مهندسی شده فراهم کرد. [ ۶]
اعضای حزب بعث پیش از انتخابات از خانه ها بازدید می کردند و اطمینان می یافتند که خانواده ها کارت جیره بندی داشته باشند. ( در آن زمان، در نتیجهٔ تحریم های عراق، غذا کمیاب شده بود ) . مفهوم روشن این کار این بود که نوع رأی نادرست می تواند به معنای عدم دریافت مواد غذایی باشد. [ ۸] رأی دهندگان باید نام بستگان خود را در تعرفه های رأی ذکر می کردند و بر اساس برخی گزارش های مخالفان حزب بعث، در صورت ثبت رأی «نه» خانواده های خود را در معرض تهدید قرار می دادند. گزارشگر ویژه سازمان ملل در گزارشی در نوامبر اشاره کرد که به دلیل نفوذی بودن دستگاه امنیتی «عملاً هیچ شهروندی جرئت مخالفت با ریاست جمهوری یا دولت را نخواهد داشت – مگر اینکه آماده باشد خود را در معرض خطر مرگ قرار دهد». [ ۹] تقریباْ همهٔ ناظران بر این باور بودند که هر گونه رأی منفی با مجازات سخت مواجه خواهد شد. [ ۱۰] در جریان این انتخابات اعضای وفادار و متعصب کادری حزب بعث در حالی که تبلیغات وسیعی برای صدام حسین در دست داشتند، [ ۱۱] مردم را گله وار پای صندوق ها می آوردند[ ۱۲] و با این کار اثبات می کردند که حزب بعث و شورای رهبری انقلاب همه کاره هستند. نتیجه این همه پرسی ( یا انتخابات تک نامزدی ) نشان داد که ترس مردم عراق از صدام حسین بسیار بیشتر از تحریم هایی بوده که علیه آنها اعمال شده است. [ ۱۳]
