همه شهر ایران یک آلبوم موسیقی، اثر آهنگساز و موسیقی دان ایرانی، احمد پژمان است. این اثر منتخبی از ملودی های موسیقی نواحی مختلف ایران است که توسط احمد پژمان، با بهره گیری از موسیقی الکترونیک تنظیم و اجرا شده است. آلبوم موسیقی همه شهر ایران، در سال ۱۳۷۵ توسط کانون فرهنگی هنری نی داوود منتشر شد.
... [مشاهده متن کامل]
• تنظیم موسیقی و اجرای قطعات: احمد پژمان
• نقشه ایران: شهمیری
• طرح جلد: داروگ
• امور چاپ: مهدی حیدری
احمد پژمان در بخشی از یادداشت آلبوم موسیقی همه شهر ایران، چنین نوشته شده است: «سال های بسیاری را که صرف آموختن و تفکر دربارهٔ ایده آل هایم کرده بودم، به مرور نشستم، از کوره راه های نه چندان هموار موسیقی غرب، تا کوچه باغ های کشورم که کودکی مرا با آوازهای غریبانه اش در خود داشت عبور کردم. اکثریت جوانان را بیگانه با موسیقی ایرانی و ملودی های بدیع و زیبایش یافتم و پیرانِ امروز را که در حسرت دوباره شنیدنش می سوختند. باید کاری کرد تا جوانان امروز ما به موسیقی کشورشان دل بازند و آن را تحقیر نکنند. باید کاری کرد که آنان به همین موسیقی که ریشه در مقاطعی از تاریخ فرهنگ و هنر ما دارد روی آورند. از آن نیرو گیرند و این را در خلاقیت های خود بکار برند… باید از سازهای بین المللی که اکنون جوانان را شیفتهٔ خود ساخته، سود جست. آن وقت خواهید دید که موسیقی ما با طراوتی دیگرباره و هماهنگ با زمان، نه تنها جوانان ایرانی را که خواهان ارضای تمایلات و احساساتشان هستند سیراب کرده و آنان را از روی آوری به موسیقی دینامیک غرب، منع می نماید، بلکه برای تمامی ملت ها ملموس و قابل فهم خواهد بود. همان گونه که موسیقی مطرح کشورهای دیگر که با سازهای جدید اجرا می شود، برای ما و به خصوص جوانانمان دارای جذابیت است. »
... [مشاهده متن کامل]
• تنظیم موسیقی و اجرای قطعات: احمد پژمان
• نقشه ایران: شهمیری
• طرح جلد: داروگ
• امور چاپ: مهدی حیدری
احمد پژمان در بخشی از یادداشت آلبوم موسیقی همه شهر ایران، چنین نوشته شده است: «سال های بسیاری را که صرف آموختن و تفکر دربارهٔ ایده آل هایم کرده بودم، به مرور نشستم، از کوره راه های نه چندان هموار موسیقی غرب، تا کوچه باغ های کشورم که کودکی مرا با آوازهای غریبانه اش در خود داشت عبور کردم. اکثریت جوانان را بیگانه با موسیقی ایرانی و ملودی های بدیع و زیبایش یافتم و پیرانِ امروز را که در حسرت دوباره شنیدنش می سوختند. باید کاری کرد تا جوانان امروز ما به موسیقی کشورشان دل بازند و آن را تحقیر نکنند. باید کاری کرد که آنان به همین موسیقی که ریشه در مقاطعی از تاریخ فرهنگ و هنر ما دارد روی آورند. از آن نیرو گیرند و این را در خلاقیت های خود بکار برند… باید از سازهای بین المللی که اکنون جوانان را شیفتهٔ خود ساخته، سود جست. آن وقت خواهید دید که موسیقی ما با طراوتی دیگرباره و هماهنگ با زمان، نه تنها جوانان ایرانی را که خواهان ارضای تمایلات و احساساتشان هستند سیراب کرده و آنان را از روی آوری به موسیقی دینامیک غرب، منع می نماید، بلکه برای تمامی ملت ها ملموس و قابل فهم خواهد بود. همان گونه که موسیقی مطرح کشورهای دیگر که با سازهای جدید اجرا می شود، برای ما و به خصوص جوانانمان دارای جذابیت است. »
