همسان سازی ژنتیک

همسان سازی ژنتیکی یا جذب ژنتیکی ( به انگلیسی: Genetic assimilation ) ، فرآیندی است که توسط کنراد هل ودینگتون توصیف شده است که طی آن یک فنوتیپ که در ابتدا در پاسخ به یک شرایط محیطی مانند قرار گرفتن در معرض یک تراتوژن تولید می شود، بعداً از طریق انتخاب مصنوعی یا انتخاب طبیعی به صورت ژنتیکی کدگذاری می شود. علیرغم ویژگی های ظاهری سطحی، این نیازی به وراثت ( لامارکی ) شخصیت های اکتسابی ندارد، اگرچه وراثت اپی ژنتیک به طور بالقوه می تواند بر نتیجه تأثیر بگذارد. وادینگتون اظهار داشت که همسان سازی ژنتیکی بر مانعی که او آن را کانالیزه کردن مسیرهای رشدی تحمیل می کند، غلبه می کند. او تصور می کرد که ژنتیک جاندار تکامل یافته است تا اطمینان حاصل شود که رشد بدون توجه به تغییرهای طبیعی محیطی به روشی خاص پیش می رود.