همس

[ویکی فقه] همس، از اصطلاحات بکار رفته در علم تجوید بوده و به معنای تلفظ حرف با آهستگی و ضعف و بدون جوهر می باشد.
همس، یعنی صدای غیرآشکار و خفیف. و ده حرف از حروف الفبا دارای این صفت هستند. که عبارتند از:(ت ـ ث ـ ح ـ خ ـ س ـ ش ـ صـ ف ـ ک ـ هـ)همس از صفات اصلی و ذاتی حروف است. جهت سهولت در حفظ این حروف آنها را در جمله زیر جمع کرده اند:ستشحثک خصفه (خصفه که نام زنی است، در سؤال از تو اصرار خواهد کرد).این حروف را حروف «مهموسه» می گویند، زیرا هنگام ادا آنها جوهر صوت ظاهر نمی شود، و نفس از جریان باز نمی ماند. بلکه به آهستگی تلفظ می شوند.همس ضد جهر است، و هیچگاه دو صفت ضد هم در یک حرف جمع نمی شوند.
عناوین مرتبط
علم تجوید؛ اصطلاحات تجوید؛ قرائت.
منبع
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «قرائات از دیدگاه روایات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۲/۱۴.
...

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
همس صدای آهسته است و همس اقدام صدای بسیار آهسته پاهااست در نهج البلاغه خطبه 221 آمده: «وَلا هَمْسُ قَدَمٍ فِی الْاَرْضِ» و نه صدای آهسته پایی در زمین. یعنی روز قیامت صداها برای خداخاموش شده، نمی‏شنوی مگر صدای آهسته ایرا، این لفظ فقط یکبار در کلام الله آمده است.