همزیستی قارچ ریشه یا میکوریزا به معنی هم زیستی سازنده بین یک قارچ و ریشه های یک گیاه است. قارچ های مایکوریزایی، نقش عمده ای در محدوده ریشه گاه دارند، زیرا به عنوان پیوندی مهم در تبادل مواد مغذی بین گیاه و خاک عمل می کنند. این قارچ ها در این فرایند، هم تغذیه گیاه و هم ثبات خاک را بهبود می بخشند. با توجه به اینکه ثبات خاک برای رشد بهینه گیاهان ضروری است، زنجیره بسته ای از رابطه های علّی و معلولی را در کارکرد قارچ های مایکوریزایی در سیستم گیاه - خاک می بینیم: قارچ ها رشد گیاه را از طریق جذب مواد معدنی از خاک و مقاوم تر کردن گیاهان در برابر فشار تقویت می کنند؛ گیاه بزرگ تری که حاصلِ این کارکرد است، دارای منبع کربن بیشتری در خاک است که این مسئله فعالیت ارگانیسم های خاک را افزایش می دهد؛ محصولات متابولیسم های میکروبی ساخت خاک را بهبود می بخشند؛ و ساخت بهتر خاک باعث رشد بهتر گیاه می شود.
قارچ های مایکوریزایی آبدانه ای - آربوسکولی ( VAM ) ، هم برای ریشه و هم برای خاک، هم زیست محسوب می شوند. ساخت مسلیوم ریشه این قارچ ها که اندام های مکنده چندشاخه یا آربوسکول در آن ایجاد می شود، تماس نزدیکی با سلول های بافت ریشه دارد. این آربوسکول ها، پایگاه های انتقال مواد مغذی از قارچ به گیاه و مواد جذب کننده نور از گیاه به قارچ و نهایتاً خاک هستند. میسلیوم خاک به ریزوسفر محدود نمی شود، بلکه به خاک خارج از ریزوسفر نیز گسترش می یابد. ریسه های مناسب قارچ وارد میکروپورهای خاک می شوند و در تماس نزدیک با حوزه میکروبی ریزوسفر و همچنین خاک خارج از ریزوسفر هستند. بیوتروف های حیاتی قارچ های VAM نیاز خود به کربن کاهش یافته را از ریشه های زنده تأمین می کنند. آنها این کربن را با ارگانیسم های خاک تقسیم می کنند که این ارگانیسم ها ممکن است از آن به شکل ماده مترشحه یا با خراشیدن مستقیم ریسه ها استفاده کنند؛ بنابراین، برای زیست شناس گیاه - خاک، مایکوریزا یا ریشه قارچ، یک ارگانیسم هم زیست است که جوانه گیاه را که تبدیل کننده انرژی ست با آب و مواد مغذی خاک مرتبط می کند و این سیستم پیچیده را قادر می سازد تا به عنوان یک پیوستار عمل کند. همزیستی قارچ ریشه از نظر کشاورزی کاربردی، کلیدی برای تولید بیشتر و حفظ خاک در کشاورزی پایدار است.
تولید محصول در سیستم های کشاورزی می تواند پایدار باشد، به شرطی که سیستم به عنوان یک واحد بوم شناختی در نظر گرفته شود. وحدت شبکه بوم شناختی زیست، متزلزل است و کار کشاورزی بدون بی نظمی و اغتشاش، امکان پذیر نیست. ریسه های مایکوریزایی به عنوان بخش های مهمی از این شبکه، همچنان تا حد زیادی ناشناخته هستند و در آثار و بحث های مربوط به آگرواکولوژی به طور برجسته به آنها پرداخته نشده است. دلیل این مسئله احتمالاً، سخت و پیچیده بودن و در نتیجه تخصصی تر بودنِ کار با میکروارگانیسم های خاک نسبت به کار با گونه های زیستی روی خاک است. با این وجود، میکروارگانیسم های خاک با کارکردهای مختلف از رشد گیاه پشتیبانی می کنند و آسیب دیدن هر یک از این کارکردها ممکن است باعث ایجاد ضعف در تولید پایدار شود. از تسهیل واکنش های شیمیایی به وسیله متابولیسم میکروبی گرفته تا ایجاد نیروهای کشنده ای که توده های گلی را به خاک معمولی تبدیل می کنند، جزو این کارکردها هستند. شرایط لازم برای پشتیبانی از این کارکردها باید فراهم شود و در صورت از دست رفتن، احیا گردد تا نه تنها کشاورزی مقرون به صرفه باشد، بلکه تبدیل به یک عملیات بوم شناختی شود. قارچ های مایکوریزایی در توازن و هماهنگی گیاه و خاک برای کمک به پایداری در کشاورزی، بسیار مهم هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقارچ های مایکوریزایی آبدانه ای - آربوسکولی ( VAM ) ، هم برای ریشه و هم برای خاک، هم زیست محسوب می شوند. ساخت مسلیوم ریشه این قارچ ها که اندام های مکنده چندشاخه یا آربوسکول در آن ایجاد می شود، تماس نزدیکی با سلول های بافت ریشه دارد. این آربوسکول ها، پایگاه های انتقال مواد مغذی از قارچ به گیاه و مواد جذب کننده نور از گیاه به قارچ و نهایتاً خاک هستند. میسلیوم خاک به ریزوسفر محدود نمی شود، بلکه به خاک خارج از ریزوسفر نیز گسترش می یابد. ریسه های مناسب قارچ وارد میکروپورهای خاک می شوند و در تماس نزدیک با حوزه میکروبی ریزوسفر و همچنین خاک خارج از ریزوسفر هستند. بیوتروف های حیاتی قارچ های VAM نیاز خود به کربن کاهش یافته را از ریشه های زنده تأمین می کنند. آنها این کربن را با ارگانیسم های خاک تقسیم می کنند که این ارگانیسم ها ممکن است از آن به شکل ماده مترشحه یا با خراشیدن مستقیم ریسه ها استفاده کنند؛ بنابراین، برای زیست شناس گیاه - خاک، مایکوریزا یا ریشه قارچ، یک ارگانیسم هم زیست است که جوانه گیاه را که تبدیل کننده انرژی ست با آب و مواد مغذی خاک مرتبط می کند و این سیستم پیچیده را قادر می سازد تا به عنوان یک پیوستار عمل کند. همزیستی قارچ ریشه از نظر کشاورزی کاربردی، کلیدی برای تولید بیشتر و حفظ خاک در کشاورزی پایدار است.
تولید محصول در سیستم های کشاورزی می تواند پایدار باشد، به شرطی که سیستم به عنوان یک واحد بوم شناختی در نظر گرفته شود. وحدت شبکه بوم شناختی زیست، متزلزل است و کار کشاورزی بدون بی نظمی و اغتشاش، امکان پذیر نیست. ریسه های مایکوریزایی به عنوان بخش های مهمی از این شبکه، همچنان تا حد زیادی ناشناخته هستند و در آثار و بحث های مربوط به آگرواکولوژی به طور برجسته به آنها پرداخته نشده است. دلیل این مسئله احتمالاً، سخت و پیچیده بودن و در نتیجه تخصصی تر بودنِ کار با میکروارگانیسم های خاک نسبت به کار با گونه های زیستی روی خاک است. با این وجود، میکروارگانیسم های خاک با کارکردهای مختلف از رشد گیاه پشتیبانی می کنند و آسیب دیدن هر یک از این کارکردها ممکن است باعث ایجاد ضعف در تولید پایدار شود. از تسهیل واکنش های شیمیایی به وسیله متابولیسم میکروبی گرفته تا ایجاد نیروهای کشنده ای که توده های گلی را به خاک معمولی تبدیل می کنند، جزو این کارکردها هستند. شرایط لازم برای پشتیبانی از این کارکردها باید فراهم شود و در صورت از دست رفتن، احیا گردد تا نه تنها کشاورزی مقرون به صرفه باشد، بلکه تبدیل به یک عملیات بوم شناختی شود. قارچ های مایکوریزایی در توازن و هماهنگی گیاه و خاک برای کمک به پایداری در کشاورزی، بسیار مهم هستند.
wiki: همزیستی قارچ ریشه