همرجه

لغت نامه دهخدا

( همرجة ) همرجة. [ هََ رَ ج َ ] ( ع ص ) ناچیز. ( منتهی الارب ). || باطل. || ( اِمص ) شتابی. || سبکی. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || ( اِ ) بانگ و غوغای مردم. ( از اقرب الموارد ). || ( مص ) شوریده کردن خبر را. ( منتهی الارب ). || ناهموار رفتن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || بانگ و غوغا نمودن مردم. ( منتهی الارب ). رجوع به همرج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس