همد

[ویکی الکتاب] معنی حَمْدُ: ثنا و ستایش در برابر عمل جمیلی است که ثنا شونده باختیار خود انجام داده ولی مدح به عمل غیر اختیاری هم اطلاق می گردد
تکرار در قرآن: ۱(بار)
همود به معنی خاموش شدن ،مردن، و خشک شدن است گویند «هَمَدَتِ النَّارُ هُمُوداً» آتش خاموش شد. «کادَ یَهْمُدُ مِنَ الْجُوعِ» نزدیک بود از گرسنگی بمیرد در نهج البلاغه خطبه 224 آمده «... اَصْواتُهُمْ هامِدَةً» صداهایشان خاموش شده مراد از «هامِدَة» در آیه شریفه مردن زمین است «اَرْضٌ هامِدَةٌ» یعنی زمینی که مرده است، علف، حیات و حرکت ندارد یعنی: زمین را مرده می‏بینی چون به آن آب نازل کردیم تکان خورده، بالا می‏آید، آیه نظیر . است ایضا آیه . هامده فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.