همخوان های زبان فارسی

در مقابل همخوان ها که حروف بی صدا هستند، واکِه ها را داریم که عبارتند از حروف مُصوت ( با صدا ) .
واکه ها حروفی مانند _َ ، - ِ ، _ُ و آ هستند .
پس، همخوان ها : حروف بی صدا ( صامت ) .
واکِه ها : حروف صدادار ( مصوت ) .
ترکیب همخوان و واکه، واژه را می سازد و بدین گونه هجا نیز شکل میگیرد.
هجا یا سیلاب به معنای بخش بندی های حروف در یک واژه است.
بعضی واژه ها تک هجایی، برخی دو هجایی و برخی چند هجایی هستند.
در هر هجا تعدادی از حروف ( همخوان و واکه ) در یک دم پشت سر هم و بدون فاصله و قطع شدن صدا تلفظ می شوند.
برای مثال واژه ی سیب تک هجایی است.
یعنی هر سه حرف در یک دم تلفظ میشوند.
اما واژه ی مدرسه، سه هجایی است.
هجا یا سیلاب های آن عبارتند از: مَد، رِ، سِه.
این عمل بخش بندی کردن واژه ها با تلفظ کردن را، هجی کردن می نامند.
همخوان: حروف بی صدا، ( صامت ) .
واکه: حروف صدا دار، ( مصوت ) .
واژه: ترکیب همخوان و واکه.
هجا ( سیلاب ) : بخش بندی تعدادی مشخص از حروف صامت و مصوت در یک واژه با ادا شدنشان در یک دم.