همایون فریدنی

لغت نامه دهخدا

همایون فریدنی. [ هَُ ن ِ ف ِ دَ] ( اِخ ) از اولاد شیخ علی عبدالعال عرب معاصر صفویه و خود نیز موسوم به عبدالعال بوده است. مردی یاوه گوی و هزال بوده و به تحریک بزرگانی که وی آنها را هجا می گفته در خوابگاه خود به قتل رسیده است. او راست :
ماه صیام است گاه ترک مدام است
ترک مدام ازبرای ماه صیام است
ساقی دوران شکسته ساغر مینا
بر افق اینک نگون شکسته جام است
پیر مغان ، آنکه گفت باده حلال است
میکده را در ببست و گفت حرام است.
( از مجمعالفصحاء ج 2 ص 571 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس