[ویکی نور] «رکن الدین همایون فرخ»، نویسنده، مترجم، روزنامه نگار و شاعر، متخلص به «رخ» در مهر 1297ش، در تهران متولد شد. در مدرسه شرف مظفری به تحصیل پرداخت و پس از طی دوران دبستان، ادامه تحصیل را در ارومیه به پایان آورد. با آموختن رشته های مختلف هنری، سرانجام، با ادامه تحصیل در کالیفرنیا در دانشگاه نیوپورت به دریافت درجه دکترا در رشته ایران شناسی نائل آمد و دکترای ادبیات را در ایران گرفت. پایان نامه ایشان با عنوان«تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانی» مورد تقدیر قرار گرفت.
وی در نوجوانی به نوشتن داستان علاقه مند شد و داستان های «سوز دل»، «عاشق بینوا»، «عروس گورستان»، «شهریار» و «بالکون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمایش نامه ای به نام «اسکندر و دارا» توفیق یافت و پس از آن، نمایش نامه دیگری به نام «ابومسلم خراسانی» نوشت.
در سال 1322، کتابی به نام «خویین خونین» نوشت و در 1336 به تصحیح و تنقیح و شرح حال شاعران گران قدری که نامشان در محافل ادبی زمان مهجور مانده بود، پرداخت.
از همایون فرخ، آثاری ماندگار، بر جای مانده که عبارتند از:
1. تصحیح و تنقیح دیوان فارسی امیر علی شیر نوایی؛
2. سهم ایرانیان در آفرینش و پیدایش خط در جهان؛
وی در نوجوانی به نوشتن داستان علاقه مند شد و داستان های «سوز دل»، «عاشق بینوا»، «عروس گورستان»، «شهریار» و «بالکون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمایش نامه ای به نام «اسکندر و دارا» توفیق یافت و پس از آن، نمایش نامه دیگری به نام «ابومسلم خراسانی» نوشت.
در سال 1322، کتابی به نام «خویین خونین» نوشت و در 1336 به تصحیح و تنقیح و شرح حال شاعران گران قدری که نامشان در محافل ادبی زمان مهجور مانده بود، پرداخت.
از همایون فرخ، آثاری ماندگار، بر جای مانده که عبارتند از:
1. تصحیح و تنقیح دیوان فارسی امیر علی شیر نوایی؛
2. سهم ایرانیان در آفرینش و پیدایش خط در جهان؛
wikinoor: همایون فرخ،_رکن الدین