همایش اقتصادی ۱۳۵۳ گاجره ( ۲۹ تا ۳۱ تیرماه ۱۳۵۳ ) گردهمایی سه روزه در هتل گاجره دیزین بود که در آن شاه، امیرعباس هویدا، وزرای دولت اقتصاد دانان سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی ایران حضور داشتند. هدف همایش بحث پیرامون نحوه افزایش رشد کشور با بهره گیری از افزایش درامدهای نفت بود. شرکت کنندگان با لباس غیررسمی حضور داشتند و بحث های فراوان و بعضاً تندی رد و بدل شد. همه بحثهای صورت گرفته توسط مطبوعات منتشر نشدند ولی اشخاصی که در آن شرکت داشتند در بعضی محافل خاطرات خود را ابراز کرده اند که معمولاً به آنها استناد می شود؛ مثلاً اینکه کنستانتین مژلومیان گفته بود در صورت انجام این تغییرات در ایران انقلاب می شود یا اینکه شاه با روبرو شدن با مقاومت کارشناسان گفته بود من درب چنین سازمان برنامه ای را گل می گیرم. [ ۱]
برنامه چهارم توسعه برای سالهای ۱۳۵۱–۱۳۴۷ بود. برنامه ریزان کشور در ۳۰ اسفند ۱۳۵۰ خطوط کلی برنامه پنجم توسعه کشور را برای تصمیم گیری عرضه کردند. برنامه پنجم توسعه برای ۱۳۵۶–۱۳۵۲، ارتقای سطح دانش فرهنگ، بهداشت، رفاه، توزیع عادلانه تر درآمد، حفظ رشد سریع تأمین اشتغال، تعادل منطقه ای و افزایش سهم در تجارت بین المللی را هدف قرار داده و انضباط، روحیه انقلابی امساک و صرفه جویی در رفتار ملی را از اهداف خود قرار داد.
سند برنامه پنجم را نخست وزیر هویدا در ۱۷ دی ۱۳۵۱ به مجلس شورای ملی تقدیم کرد و به تصویب مجلسین رسید. با وقوع جنگ اعراب و اسرائیل در مهر ۱۳۵۲ بهای نفت از ۲٫۵ دلار به بالای ده دلار در بشکه رسید که افزایش چهاربرابری درآمد کشور بود. شاه تصمیم گرفت تا در برنامه پنجم تجدیدنظر کند و میزان خرج کرد دولت را در آن حداقل دوبرابر کند.
به دنبال این تصمیم هیئت دولت هویدا در تیرماه ۱۳۵۳ در هتل گاجره دیزین جلسه ای ترتیب داد که در آن نخست وزیر اداره کننده اصلی بود و نظرات کارشناسان سازمان برنامه و بودجه که عموماً با این تجدیدنظر مخالف بودند، یا امکان عرضه نیافت یا شنیده نشد. کارشناسان سازمان برنامه وبودجه گفتند ظرفیت های اقتصاد ایران پذیرای حجم مالی به میزان دوبرابر گذشته نیست. چنین تزریق پولی پیکره اقتصاد را با خفقان روبرو خواهد ساخت.
بعدها کنستانتین مژلومیان معاون وقت برنامه ریزی سازمان برنامه و بودجه گفت: «زمانی که معاونت برنامه ریزی سازمان برنامه داد می زد که: این هدفها قابل اجرا نیست، مدافع دیگری نداشت… عبدالمجید مجیدی رئیس سازمان برنامه هم موضع معاونت برنامه ریزی را تأیید می کرد ولی به عنوان کسی که مقام داشت، نمی توانست نظر وزرا و نخست وزیر و شاه را نادیده بگیرد و ناچار بود دستورات را بپذیرد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرنامه چهارم توسعه برای سالهای ۱۳۵۱–۱۳۴۷ بود. برنامه ریزان کشور در ۳۰ اسفند ۱۳۵۰ خطوط کلی برنامه پنجم توسعه کشور را برای تصمیم گیری عرضه کردند. برنامه پنجم توسعه برای ۱۳۵۶–۱۳۵۲، ارتقای سطح دانش فرهنگ، بهداشت، رفاه، توزیع عادلانه تر درآمد، حفظ رشد سریع تأمین اشتغال، تعادل منطقه ای و افزایش سهم در تجارت بین المللی را هدف قرار داده و انضباط، روحیه انقلابی امساک و صرفه جویی در رفتار ملی را از اهداف خود قرار داد.
سند برنامه پنجم را نخست وزیر هویدا در ۱۷ دی ۱۳۵۱ به مجلس شورای ملی تقدیم کرد و به تصویب مجلسین رسید. با وقوع جنگ اعراب و اسرائیل در مهر ۱۳۵۲ بهای نفت از ۲٫۵ دلار به بالای ده دلار در بشکه رسید که افزایش چهاربرابری درآمد کشور بود. شاه تصمیم گرفت تا در برنامه پنجم تجدیدنظر کند و میزان خرج کرد دولت را در آن حداقل دوبرابر کند.
به دنبال این تصمیم هیئت دولت هویدا در تیرماه ۱۳۵۳ در هتل گاجره دیزین جلسه ای ترتیب داد که در آن نخست وزیر اداره کننده اصلی بود و نظرات کارشناسان سازمان برنامه و بودجه که عموماً با این تجدیدنظر مخالف بودند، یا امکان عرضه نیافت یا شنیده نشد. کارشناسان سازمان برنامه وبودجه گفتند ظرفیت های اقتصاد ایران پذیرای حجم مالی به میزان دوبرابر گذشته نیست. چنین تزریق پولی پیکره اقتصاد را با خفقان روبرو خواهد ساخت.
بعدها کنستانتین مژلومیان معاون وقت برنامه ریزی سازمان برنامه و بودجه گفت: «زمانی که معاونت برنامه ریزی سازمان برنامه داد می زد که: این هدفها قابل اجرا نیست، مدافع دیگری نداشت… عبدالمجید مجیدی رئیس سازمان برنامه هم موضع معاونت برنامه ریزی را تأیید می کرد ولی به عنوان کسی که مقام داشت، نمی توانست نظر وزرا و نخست وزیر و شاه را نادیده بگیرد و ناچار بود دستورات را بپذیرد. [ ۲]
wiki: همایش اقتصادی ۱۳۵۳ گاجره