همای کش

لغت نامه دهخدا

همای کش. [ هَُ ک ُ ] ( نف مرکب ) آنکه دشمن بزرگان و بلندطبعان بود. کشنده طبایع عالی. دشمن مردم دانا و هشیار :
همای کش تراز این کرکسان جیفه نهاد
ندیده ام که ز عنقا کنند طعم عقاب.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

آنکه دشمن بزرگان و بلند طبعان بود کشنده طبایع عالی

پیشنهاد کاربران

بپرس