همار
لغت نامه دهخدا
همار. [ هََ ] ( ق ) همارا. رجوع به همارا و هماره شود.
همار. [ هََ م ْ ما ] ( ع ص ) ابر نیک روان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
ابر نیک روان
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. عدد و حساب.
۳. (قید ) = همواره
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
همار در زبان لکی با ضمه ه به شکل هُمار خوانده می شود ۱. یعنی بیابان ۲. مخفف کلمه هموار فارسی است یعنی دشت و جای باز ۳. بیابان تخت و بی آب و علف و در چهل سروهای لکی هم له آن اشاره شده دسَ کم بِگر بنارم سخته پا ا بناره هُماری تختَ
یا شعر دسَ کم بِگر بنارم دورَ سر از بنارَ خوشِ انگورَ
یا شعر دسَ کم بِگر بنارم دورَ سر از بنارَ خوشِ انگورَ
جایی که در آن کاه نگه داری میکنند ( به زبان کوردی )
به زبان لری یعنی بیرون، دشت