بپرسیدش از دوستان کهن
که بودند هم گوشه و هم سخن.
فردوسی.
گاهی به نشیبی شده همگوشه ماهی گاهی به فرازی شده برتر ز دوپیکر.
ناصرخسرو.
مگر نه مقرند دیوانْت یکسرکه تو خر نه همگوشه بومعینی.
ناصرخسرو.
جز عرصه بزم گهرآگین تو گردون همگوشه کجا یافت ره کاهکشان را؟
انوری.