فرهنگ فارسی
( هم کار همکار ) ( صفت ) ۱- دویا چندتن که بیک کار و شغل اشتغال دارند هم شغل هم پیشه . ۲- حریف رقیب : حدیث مدعیان و خیال همکاران همان حکایت زر دوز و بوریا بافست . ( حافظ ) ۳- حریف کشتی : آری آری هوس کشتی همکار خوش است چارتکبیربرین عالم غدار خوش است . ( گل کشتی ) یا همکاران . ( زردشتی ) ایزدان یاور امشاسپندان مثلاایزد ماه ایزد گوش وایزد دارمهمکاران امشاسپند بهمن اند. 