هم وثاقی

لغت نامه دهخدا

هم وثاقی. [ هََوُ ] ( حامص مرکب ) هم خانه بودن. مجاورت :
مسیحای مجرد را برازد
که با خورشید سازد هم وثاقی.

حافظ.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید