هلیکوباکتر پیلوری ( انگلیسی: Helicobacter pylori؛ تلفظ انگلیسی: هلیکوباکتر پایلوری ) گونه ای از باکتری هلیکوباکتر بوده و شایع ترین موجود ذره بینی است که انسان ها را در بُعد جهانی مبتلا به عفونت ساخته است. [ ۱] بیش از نیمی از مردم دنیا آلوده به این باکتری هستند. [ ۲] باکتری مذکور عامل اصلی بیماری هایی مثل زخم معده و ناراحتی های معده و ابتدای روده محسوب می شود. [ ۳] آمار مبتلایان به این میکروب در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی ۱۰ برابر کشورهای دیگر است. ( حدود ۷۴درصد از جمعیت آمریکا ) .
هلیکوباکتر پیلوری اصولاً باکتری مارپیچی می باشد، اما می تواند به شکل کروی هم تغییر شکل پیدا کند که این شکل هم قابل زیستن و بیماری زاست، اما غیرقابل کشت ( در محیط آزمایشگاهی ) می باشد و به مخاط معده متصل می شود ( در کل در هر دو شکل قابل زیست و بیماری زاست ) . کشف شده توسط پروفسور خانی
طول آن ۳ و قطر آن حدوداً نیم میکرومتر است. کم هوازی است و به وسیله آنزیم هیدروژناز با تجزیه مولکول هیدروژن تولید انرژی می کند. این باکتری همچنین تعدادی آنزیم تولید می کند که از مهم ترین آن ها می توان سه آنزیم اکسیداز، کاتالاز و اوره آز را نام برد ( که هر کدام مصرف خاصی برای باکتری دارند ) .
نکته مهم دیگر در مورد هلیکوباکتر پیلوری وجود پمپی در سطح این باکتریست، این پمپ پروتن ( k+ / H+ ATPase ) مشابه پمپی است که در سلول های دیواره ای به طور طبیعی وجود دارد. وجود این پمپ در باکتری ها غیرعادی است، کار این پمپ این است که می تواند گرادیان پروتون ( یون مثبت ) رابه نسبت یک میلیونیوم در دو طرف دیواره نگه داشته و هر یون مثبتی را که به درون باکتری راه پیدا می کند به بیرون انتقال بدهد. در محیط معده به خاطر وجود اسید معده یون پروتون به میزان زیادی وجود دارد که اگر وارد باکتری بشود باعث نابودیش می شود، برای بر طرف کردن این مشکل این پمپ در سطح باکتری به وجود آمده، و یون های مثبتی را که وارد باکتری بشوند به سرعت از باکتری خارج می کند.
هلیکوباکتر پیلوری یک ارگانیسم گرم منفی میکروآئروفیلیک کند رشد است که در معده و دوازدهه یافت شده و با تعدادی از بیماری های معده - دوازدهه ارتباط دارد. این باکتری با تولید فراوان آنزیم اوره آز که یک فاکتور ویرولانس می باشد و می تواند جهت تشخیص بکار رود، مشخص می گردد.
این باکتری از یک اندام سوزنی شکل برای تزریق Cag A مثبت و vacA ( سیتوتوکسین واکوئله کننده ) مثبت در محل تلاقی دو سلول لایه پوشاننده معده استفاده می کند. Cag A سمی است که سیتوتوکسین مرتبط با ژن A تولید می کند. تمام سویه های هلیکوباکتر پیلوری، ژن Cag A و vacA را حمل نمی کنند بلکه فقط آن هایی که تحت عنوان Cag A و vacA مثبت طبقه بندی شده اند بدین عمل مبادرت می ورزند. این سموم ساختار سلول های معده را تغییر داده و باعث می شود باکتری ها آسان تر به آن ها بچسبد. به مدت طولانی در معرض Cag A بودن باعث التهاب مزمن بافت می شود. تنوع قابل ملاحظه ای در چهار ناحیه ژن vacA وجود دارد که ممکن است نقش مهمی در ایجاد پی آمدهای بالینی متفاوت در بیماران آلوده به عفونت HP داشته باشند. ناحیه پپتید نشانه ( s ) : ژنوتیپ s2 در جایگاهی متفاوت از s1 شکسته و یک توالی 12 آمینواسیدی اضافی در انتهای N ترمینال دارد که به آن خاصیت هیدروفیلیکی داده و مسئول از دست رفتن فعالیت سمی vacA می باشد. در حالیکه نوع جهش یافته آن یعنی s1 دارای N ترمینال هیدروفوبیکی بوده که مسئول فعالیت سمی آن است. حذف توالی 12 آمینواسیدی از انتهای s2 سویه ای شبیه نوع s1 را به وجود می آورد که فعالیت سمی دارد؛ بنابراین شکل s1 دارای یک انتهای آمینی آب گریز بوده که برای فعالیت سمی ضروری می باشد . ناحیه میانی ( m ) : ناحیه میانی باعث تولید بخشی از ناحیه p58 می شود. m1 دارای فعالیت سمی بوده، اما نوع m2 فعالیت سمی محدود شده ای دارد . پروتئین های VacA بیان شده به لحاظ توانایی ایجاد واکوئل متفاوت می باشند. نوع s1/m1 تعداد واکوئل زیادی در مقایسه با نوع s1/m2 تولید می کند در حالی که نوع s2/m2 توانایی ایجاد واکوئل را ندارند. ناحیه حدواسط ( i ) : این ناحیه بین دو نواحی پپتید نشانه و میانی واقع شده است. مشاهده شده که در سویه هایی که دارای s1/m1 هستند تقریباً همیشه نوع i1 و در سویه های s2/m2 اکثراً نوع i2 وجود دارد. سویه های s1/m2 در نوع نواحی i متفاوت هستند با این حال سویه هایی که دارای s1/i1/m2 هستند دارای فعالیت سمی و سویه های دارای s1/i2/m2 فاقد فعالیت سمی می باشند. آزمایش ها نشان داده نوع ناحیه i تعیین کننده فعالیت سمی در سویه های دارای s1/m2 بوده و ویژگی های سلول را در سویه های دارای s1/m1 تحت تاثیر قرار می دهد . ناحیه حذفی ( d ) : ناحیه d بین نواحی میانی و حدواسط قرار گرفته و اکثراً سویه های i1 دارای d1 و سویه های i2 دارای d2 هستند . ژن VacA ممکن است ترکیب های متفاوتی از نواحی s, i, d و m را تشکیل دهد. دلیل این تنوع آللی vacA به طور کامل درک نشده است اما اشکال مجزای پلی مورفیک vacA در جمعیت های انسانی متفاوت حاکی از آن است که هر کدام می تواند فواید انتخابی متفاوتی داشته باشند. هلیکوباکتر پیلوری با وارد کردن سیتوتوکسین واکوئله کننده به سلول میزبان، همچنین سبب اختلال در عملکرد میتوکندری می گردد. اختلال در عملکرد میتوکندری، با تغییر در هومئوستاز اسیدهای آمینه سلولی، باعث مهارmammalian target of rapamycin complex 1 ( mTORC1 ) می گردد. mTORC1 یک تنظیم کننده مرکزی رشد و هومئوستاز می باشد. mTORC1 مهار شده از لیزوزوم جدا شده، و اتوفاژی فعال می گردد. فعال سازی اتوفاژی از طریق عمل کمپلکس Ulk1 ( ( Unc 51 - like kinase 1 می باشد. UIK1 در حالت دفسفریله فعال بوده و زمانی که توسط mTORC1 فسفریله می شود غیرفعال می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهلیکوباکتر پیلوری اصولاً باکتری مارپیچی می باشد، اما می تواند به شکل کروی هم تغییر شکل پیدا کند که این شکل هم قابل زیستن و بیماری زاست، اما غیرقابل کشت ( در محیط آزمایشگاهی ) می باشد و به مخاط معده متصل می شود ( در کل در هر دو شکل قابل زیست و بیماری زاست ) . کشف شده توسط پروفسور خانی
طول آن ۳ و قطر آن حدوداً نیم میکرومتر است. کم هوازی است و به وسیله آنزیم هیدروژناز با تجزیه مولکول هیدروژن تولید انرژی می کند. این باکتری همچنین تعدادی آنزیم تولید می کند که از مهم ترین آن ها می توان سه آنزیم اکسیداز، کاتالاز و اوره آز را نام برد ( که هر کدام مصرف خاصی برای باکتری دارند ) .
نکته مهم دیگر در مورد هلیکوباکتر پیلوری وجود پمپی در سطح این باکتریست، این پمپ پروتن ( k+ / H+ ATPase ) مشابه پمپی است که در سلول های دیواره ای به طور طبیعی وجود دارد. وجود این پمپ در باکتری ها غیرعادی است، کار این پمپ این است که می تواند گرادیان پروتون ( یون مثبت ) رابه نسبت یک میلیونیوم در دو طرف دیواره نگه داشته و هر یون مثبتی را که به درون باکتری راه پیدا می کند به بیرون انتقال بدهد. در محیط معده به خاطر وجود اسید معده یون پروتون به میزان زیادی وجود دارد که اگر وارد باکتری بشود باعث نابودیش می شود، برای بر طرف کردن این مشکل این پمپ در سطح باکتری به وجود آمده، و یون های مثبتی را که وارد باکتری بشوند به سرعت از باکتری خارج می کند.
هلیکوباکتر پیلوری یک ارگانیسم گرم منفی میکروآئروفیلیک کند رشد است که در معده و دوازدهه یافت شده و با تعدادی از بیماری های معده - دوازدهه ارتباط دارد. این باکتری با تولید فراوان آنزیم اوره آز که یک فاکتور ویرولانس می باشد و می تواند جهت تشخیص بکار رود، مشخص می گردد.
این باکتری از یک اندام سوزنی شکل برای تزریق Cag A مثبت و vacA ( سیتوتوکسین واکوئله کننده ) مثبت در محل تلاقی دو سلول لایه پوشاننده معده استفاده می کند. Cag A سمی است که سیتوتوکسین مرتبط با ژن A تولید می کند. تمام سویه های هلیکوباکتر پیلوری، ژن Cag A و vacA را حمل نمی کنند بلکه فقط آن هایی که تحت عنوان Cag A و vacA مثبت طبقه بندی شده اند بدین عمل مبادرت می ورزند. این سموم ساختار سلول های معده را تغییر داده و باعث می شود باکتری ها آسان تر به آن ها بچسبد. به مدت طولانی در معرض Cag A بودن باعث التهاب مزمن بافت می شود. تنوع قابل ملاحظه ای در چهار ناحیه ژن vacA وجود دارد که ممکن است نقش مهمی در ایجاد پی آمدهای بالینی متفاوت در بیماران آلوده به عفونت HP داشته باشند. ناحیه پپتید نشانه ( s ) : ژنوتیپ s2 در جایگاهی متفاوت از s1 شکسته و یک توالی 12 آمینواسیدی اضافی در انتهای N ترمینال دارد که به آن خاصیت هیدروفیلیکی داده و مسئول از دست رفتن فعالیت سمی vacA می باشد. در حالیکه نوع جهش یافته آن یعنی s1 دارای N ترمینال هیدروفوبیکی بوده که مسئول فعالیت سمی آن است. حذف توالی 12 آمینواسیدی از انتهای s2 سویه ای شبیه نوع s1 را به وجود می آورد که فعالیت سمی دارد؛ بنابراین شکل s1 دارای یک انتهای آمینی آب گریز بوده که برای فعالیت سمی ضروری می باشد . ناحیه میانی ( m ) : ناحیه میانی باعث تولید بخشی از ناحیه p58 می شود. m1 دارای فعالیت سمی بوده، اما نوع m2 فعالیت سمی محدود شده ای دارد . پروتئین های VacA بیان شده به لحاظ توانایی ایجاد واکوئل متفاوت می باشند. نوع s1/m1 تعداد واکوئل زیادی در مقایسه با نوع s1/m2 تولید می کند در حالی که نوع s2/m2 توانایی ایجاد واکوئل را ندارند. ناحیه حدواسط ( i ) : این ناحیه بین دو نواحی پپتید نشانه و میانی واقع شده است. مشاهده شده که در سویه هایی که دارای s1/m1 هستند تقریباً همیشه نوع i1 و در سویه های s2/m2 اکثراً نوع i2 وجود دارد. سویه های s1/m2 در نوع نواحی i متفاوت هستند با این حال سویه هایی که دارای s1/i1/m2 هستند دارای فعالیت سمی و سویه های دارای s1/i2/m2 فاقد فعالیت سمی می باشند. آزمایش ها نشان داده نوع ناحیه i تعیین کننده فعالیت سمی در سویه های دارای s1/m2 بوده و ویژگی های سلول را در سویه های دارای s1/m1 تحت تاثیر قرار می دهد . ناحیه حذفی ( d ) : ناحیه d بین نواحی میانی و حدواسط قرار گرفته و اکثراً سویه های i1 دارای d1 و سویه های i2 دارای d2 هستند . ژن VacA ممکن است ترکیب های متفاوتی از نواحی s, i, d و m را تشکیل دهد. دلیل این تنوع آللی vacA به طور کامل درک نشده است اما اشکال مجزای پلی مورفیک vacA در جمعیت های انسانی متفاوت حاکی از آن است که هر کدام می تواند فواید انتخابی متفاوتی داشته باشند. هلیکوباکتر پیلوری با وارد کردن سیتوتوکسین واکوئله کننده به سلول میزبان، همچنین سبب اختلال در عملکرد میتوکندری می گردد. اختلال در عملکرد میتوکندری، با تغییر در هومئوستاز اسیدهای آمینه سلولی، باعث مهارmammalian target of rapamycin complex 1 ( mTORC1 ) می گردد. mTORC1 یک تنظیم کننده مرکزی رشد و هومئوستاز می باشد. mTORC1 مهار شده از لیزوزوم جدا شده، و اتوفاژی فعال می گردد. فعال سازی اتوفاژی از طریق عمل کمپلکس Ulk1 ( ( Unc 51 - like kinase 1 می باشد. UIK1 در حالت دفسفریله فعال بوده و زمانی که توسط mTORC1 فسفریله می شود غیرفعال می باشد.
wiki: هلیکوباکتر پیلوری